انجمن تنها: تجربه‌ای برای بزرگسالان در Pokémon Mystery Dungeon

برای استودیوی Tiny Bull، یک چیز در طول سال‌های توسعه و نمونه‌های مختلف The Lonesome Guild همیشه ثابت ماند: این بازی همیشه درباره تنهایی بود.

آغاز توسعه و مفهوم بازی

Tiny Bull کار بر روی The Lonesome Guild را در سال ۲۰۲۱ آغاز کرد. این بازی از «مفهوم تنهایی» متولد شد، همان‌طور که سیمونه پلگرینی، تهیه‌کننده همکار، گفت. تیم مطمئن نبود که چه جهت‌گیری گیم‌پلی برای The Lonesome Guild انتخاب کند. در نهایت، بازی به یک نقش‌آفرینی اکشن ایزومتریک تبدیل شد. «ما ابتدا به چیزی شبیه به Pokémon Mystery Dungeon فکر کردیم. سپس به یک بازی نقش‌آفرینی تاکتیکی نوبتی تغییر جهت دادیم»، پلگرینی گفت.

یک سال بعد، ناشر Don’t Nod به پروژه پیوست. بازی همچنان یک RPG تاکتیکی بود. با این حال، تیم احساس کرد که گیم‌پلی آن زمان “برای انتقال داستان مفید نیست”، به گفته پلگرینی.

تغییرات در گیم‌پلی و اهمیت همکاری گروهی

تضاد تنهایی و باهم بودن ابتدا در The Lonesome Guild مطرح می‌شود. توسعه‌دهندگان می‌خواستند مطمئن شوند که گیم‌پلی این موضوع را منعکس می‌کند. پلگرینی توضیح داد که چگونه Tiny Bull سپس گیم‌پلی را به سمت اکشن در زمان واقعی تغییر داد. بازیکن باید از همه اعضای گروه در مبارزه به صورت همزمان استفاده کند تا موفق شود. تمام مکانیک‌های مبارزه سعی می‌کنند به شما اجازه دهند و شما را مجبور کنند که از کل گروه خود استفاده کنید. در غیر این صورت در مبارزه چندان خوب نیستید.

تصویر: Tiny Bull Studios/Don’t Nod

این گروه کامل شامل شش شخصیت قابل بازی است که همگی حیوانات انسان‌نما و دوست‌داشتنی هستند، به علاوه روح. او یک شبح فراموش‌کار است که نمی‌داند کجاست، از کجا آمده یا چگونه به جنگلی که در آن داوینچی، اولین عضو گروه بازی را ملاقات می‌کند، رسیده است.

تنهایی روح و تلاش برای ارتباط

روح نمی‌تواند دیگران را در آغوش بگیرد یا با آنها دست بدهد. این موضوع تنهایی او را تشدید می‌کند و باعث می‌شود تا تاینی بول بخواهد او را به عنوان قهرمان داستان قرار دهد. تصور کنید که آرزوی تماس فیزیکی با دوستانتان را دارید، اما قادر به انجام آن نیستید. «چه چیزی می‌تواند تنهاتر باشد؟» پلگرینی گفت.

تنهایی شخصیت‌ها و داستان داوینچی

«هر شخصیت به نوعی تنهاست، اما به روش خودش»، پلگرینی اشاره کرد. داوینچی یک خرگوش با بال است، اگرچه بال‌های او مکانیکی هستند. او بدون بال‌هایی که مردمش در آسمان دارند به دنیا آمده است. «او احساس می‌کند که توسط خانواده‌اش رها شده است زیرا زیستگاه او باید در آسمان باشد. او در تلاش است تا به خانواده‌ای که سال‌ها از آنها جدا شده است، بازگردد»، پلگرینی گفت.

آقای فاکس که فردی بدخلق است، از سوی دیگر دچار یک تراژدی وحشتناک شده است. او تصمیم گرفت به تبعید برود زیرا احساس نمی‌کرد که شایستگی هدایت مردمش را دارد. بنابراین، در بخشی از داستان، او مجبور خواهد شد دوباره با مردمش روبرو شود و بر نوعی تنهایی خود غلبه کند. پلگرینی گفت.

تصویر: Tiny Bull Studios/Don’t Nod

شاید انتظار داشته باشید که تهیه‌کنندگان در انتخاب شخصیت‌های مورد علاقه خود دچار مشکل شوند، اما این موضوع برای کافاسو و پلگرینی صدق نمی‌کند.

شخصیت‌های مورد علاقه کافاسو

کافاسو گفت: «ما این تنوع از قهرمانان را ایجاد کردیم تا هر یک از ما بتوانیم با آن‌ها ارتباط برقرار کنیم.» او واقعاً به کاپیبارایی به نام ران تران ترام علاقه‌مند است. این شخصیت با موهای پانک و جلیقه‌ای پاره، نوعی تنهایی را در برابر خانواده‌اش تجربه می‌کند. او با پدرش دعوای بزرگی دارد و با قدرت و لجاجت واکنش نشان می‌دهد. بنابراین من می‌توانم به این شکل با او ارتباط برقرار کنم.» کافاسو افزود: «من به خودم فکر می‌کنم که در دهه ۹۰ بزرگ شدم، زمانی که بازی‌های ویدئویی بد بودند و حالا از آن‌ها زندگی می‌کنم.»

شخصیت محبوب پلگرینی

پلگرینی گفت: «مال من، البته، آقای فاکس است. من به روش بدبینانه او و انسان‌گرایی جسورانه‌اش و تمام پیشینه‌اش درباره حس مسئولیت نسبت به افرادی که اطرافش هستند، علاقه دارم. این چیزی است که می‌توانم با آن ارتباط برقرار کنم.»

همراه با علاقه‌مندی‌ها، مواردی هم هستند که کمتر مورد علاقه قرار می‌گیرند و پلگرینی از بیان آن‌ها ابایی نداشت. او گفت: «شاید من شخصاً از داوینچی متنفر باشم چون او این آدم خوش‌بین است که همیشه زیاد صحبت می‌کند. این روش من نیست. بنابراین او را دوست ندارم.»

تضاد شخصیت‌ها در گروه بازی

داوینچی خوش‌بین و آقای فاکس بدخلق اولین دو عضو گروه بازی هستند که یک جفت متضاد را تشکیل می‌دهند. کافاسو از خرگوش دفاع کرد و گفت: «اما من هم خوشحالم که آقای فاکس به لطف داوینچی بسیار مؤثر است. بدبینی آقای فاکس بدون داوینچی و دیالوگ‌هایی که طراح داستان ما کنار هم گذاشته، چندان مؤثر نخواهد بود.»

پلگرینی به سرعت اضافه کرد: «بله، اما من هنوز او را دوست ندارم.»

تصویر: Tiny Bull Studios/Don’t Nod

استودیو Tiny Bull کار بر روی The Lonesome Guild را در زمانی آغاز کرد که جهان هنوز با همه‌گیری COVID-19 دست‌وپنجه نرم می‌کرد. کافاسو گفت: «البته در ایتالیا [COVID] به شدت ضربه زد و ما اولین کشور غربی بودیم که احساس کردیم این موضوع جدی است.» او افزود: «اولین قرنطینه [بر] روابط اجتماعی کشور و شیوه‌های سرگرمی تأثیر گذاشت. این اثر بر ما نیز گذاشته شد. وقتی نویسندگان ما ایده صحبت درباره تنهایی را مطرح کردند، این یکی از چیزهایی بود که ما را به فکر انداخت. این پروژه را بیشتر از ایده‌های دیگر که در آن زمان داشتیم، پیش ببریم.»

تصویرسازی تنهایی در بازی

با این حال، تیم می‌خواست مطمئن شود که «چگونه تنهایی را درون بازی به تصویر می‌کشیم، چیزی نیست که شما باید در قرنطینه باشید تا احساسش کنید.» کافاسو اشاره کرد که چگونه تنهایی و انزوا «امروزه در زندگی همه وجود دارد.» تیم می‌دانست که «اگر موضوع تنهایی به‌طور جدی نوشته نشود، می‌تواند یک فرصت از دست رفته باشد.»

یک فرصت درون بازی برای ایجاد پیوند بین شخصیت‌ها از طریق گفتگوهای کنار آتش فراهم می‌شود. Ghost و گروه در اطراف آتش جمع می‌شوند و با دوست شدن با Ghost، درخت مهارت شخصیت‌ها به تدریج باز می‌شود.

تشویق به همکاری و همبستگی

کافاسو گفت: «ما می‌خواستیم مطمئن شویم که گیم‌پلی همکاری و همبستگی را تشویق می‌کند.» شخصیت‌ها هرچه به هم نزدیک‌تر شوند قوی‌تر می‌شوند. اما بازیکنان در انتخاب‌های خود قفل نمی‌شوند. شما می‌توانید در هر زمانی درخت مهارت را مجدداً تنظیم کنید.

تصویر: Tiny Bull Studios/Don’t Nod

داوینچی، آقای فاکس و دیگران قدرت و همبستگی خود را در مبارزه به نمایش خواهند گذاشت. آنها توسط گوست که می‌تواند شخصیت‌ها را تسخیر کند تا توانایی‌هایشان را افزایش دهد، یاری خواهند شد. این مکانیک از نویسندگان بازی نشأت گرفته است.

قدرت گوست و همبستگی تیمی

کافاسو گفت: «قدرت گوست اوج همبستگی است.» به عنوان گوست، شما از شخصیتی به شخصیت دیگر می‌پرید تا در مبارزه به آنها کمک کنید. این ویژگی شما را تشویق می‌کند تا به عنوان بازیکنی که می‌خواهد کارآمدتر بازی کند، نه تنها به شخصیتی که بیشتر دوست دارید بچسبید، بلکه از تمام اعضای تیم به عنوان یک شخصیت واحد استفاده کنید.

کسانی که بازی‌های ایزومتریک مستقل مانند Tunic و Death’s Door را تجربه کرده‌اند، تأثیر آن‌ها را بر روی The Lonesome Guild خواهند دید. پلگرینی به این عناوین و همچنین دیگر بازی‌های مستقل معروف مانند بازی‌های Ori به عنوان الهام‌بخش اشاره کرد. او همچنین Pokémon Mystery Dungeon را به عنوان الهام‌بخش سبک هنری The Lonesome Guild ذکر کرد، زیرا تیم می‌خواست شخصیت‌های بازی را مانند پوکمون بامزه طراحی کند.

تأثیر بازی‌های کودکی بر طراحی

بیشتر افراد اولین بار در کودکی با پوکمون آشنا می‌شوند. کافاسو درباره تأثیر بازی‌هایی که تیم در کودکی بازی کرده‌اند بر The Lonesome Guild صحبت کرد. او گفت: «وقتی تیم فرصتی برای ساخت بازی‌ای مانند بازی‌هایی که در کودکی بازی کرده‌ایم پیدا می‌کند، الهام‌هایی از بازی‌ها و رسانه‌هایی که در کودکی در ذهن شما نقش بسته‌اند، وجود دارد.»

The Lonesome Guild به دنبال پیوستن به صفوف بازی‌های محبوب طرفداران است که در تاریخ ۲۳ اکتبر عرضه می‌شود. در حال حاضر، تیم به این تاریخ پایبند است. با توجه به انتشار قریب‌الوقوع Hollow Knight: Silksong که باعث شده است دیگر شرکت‌های مستقل تاریخ‌های انتشار بازی‌های خود را تغییر دهند. پلگرینی گفت: “امیدواریم که همه در روز اول Silksong را بازی کنند، بنابراین در ۲۳ اکتبر آزاد خواهند بود تا بازی ما را تجربه کنند”.

پلتفرم‌های عرضه و برنامه‌های آینده

این بازی بر روی پلی‌استیشن ۵، ویندوز پی‌سی و ایکس‌باکس سری ایکس عرضه خواهد شد. مانند برخی از همتایان مستقل Tiny Bull، این استودیو هنوز کیت توسعه نینتندو سوئیچ ۲ را دریافت نکرده است. کافاسو و تیمش می‌خواهند “این داستان را برای هرچه بیشتر بازیکنان قابل دسترسی کنند”. آنها امیدوارند که در نهایت آن را به سوئیچ ۲ بیاورند تا دقیقاً همین کار را انجام دهند.