فیلم نادیده گرفته شده ۲۰۲۵ که شایسته فرصتی دوباره در HBO Max است

اگر قرار باشد فیلمی از سال ۲۰۲۵ در آینده به عنوان یک کلاسیک که در زمان خود به درستی درک نشده بود، شناخته شود، بدون شک فیلم Eddington به کارگردانی آری آستر است. این فیلم اکنون در HBO Max در حال پخش است.

ترکیب وسترن نوین و طنز سیاسی

این فیلم که ترکیبی از یک وسترن نوین و یک طنز سیاسی است، توسط کارگردان فیلم‌های Hereditary و Midsommar ساخته شده است. داستان آن در دوران قرنطینه‌های کووید-۱۹ در سال ۲۰۲۰ اتفاق می‌افتد. Eddington فیلمی پیچیده و تحریک‌آمیز است که نمک بر روی برخی از زخم‌های تازه‌ترین خاطرات می‌پاشد.

واکنش‌ها و تاثیرات فیلم

به نظر می‌رسد که این فیلم برای ایجاد ناراحتی در بینندگان طراحی شده است، بدون توجه به گرایش سیاسی آن‌ها. واکنش‌های انتقادی به این فیلم گیج‌کننده و تا حدی خصمانه بود و در گیشه شکست خورد. اما به مرور زمان، این فیلم بهتر و نافذتر می‌شود، تقریباً روز به روز.

به اصل مطلب: من برای اولین بار Eddington را در سپتامبر دیدم. این دیدار چهار ماه پس از نمایش آن در جشنواره کن و دو ماه پس از اکران آن در سینماهای آمریکا بود. به طور تصادفی، این دیدار یک روز پس از ترور فعال راست‌گرای چارلی کرک رخ داد. فیلم آستر با آن رویداد با پیش‌بینی نگران‌کننده‌ای هم‌صدا شد و مرا به شدت تحت تأثیر قرار داد. اگر به دنبال فیلمی هستید که به طور صادقانه با روان‌درامای زشت لحظه کنونی در آمریکا مواجه شود، به جایی دیگر نگاه نکنید.

این ممکن است خیلی سرگرم‌کننده به نظر نرسد و شاید یکی از دلایلی باشد که مخاطبان از آن دوری کردند. اما در حالی که Eddington جدی است، در واقع سرگرم‌کننده نیز هست. به سبک آستر، این فیلم پرتنش، شوکه‌کننده، وحشتناک و به طرز تلخی خنده‌دار است.

این یک فیلم ترسناک نیست، مانند Hereditary یا Midsommar، و همچنین یک سفر پیکارسک از کمدی خجالت‌آور نیست، مانند Beau is Afraid اثر آستر. اگرچه برخی عناصر از هر دو را دارد. این فیلم به عنوان یک درام نسبتاً مستقیم شروع می‌شود، اما به طور بی‌رحمانه‌ای به قلمروی سورئال از طنز بالا و اکشن خونین و پر از گلوله می‌خزد.

تصویر: A24

داستان در شهر کوچک ادینگتون، نیومکزیکو رخ می‌دهد. در اینجا کلانتر جو کراس (ستاره جوکر، واکین فینیکس) با شهردار تد گارسیا (ستاره مندلورین، پدرو پاسکال) بر سر قوانین ماسک و ساخت یک مرکز داده جدید درگیر می‌شود. جو از زندگی خانگی‌اش با همسر منزوی‌اش لوئیز (اما استون) و مادر تئوری‌پرداز توطئه‌اش داون (دیدره اوکانل) به اندازه کار یا سیاست خسته و ناراضی است. او به طور ناگهانی تصمیم می‌گیرد در انتخابات شهرداری علیه گارسیا شرکت کند.

افزایش تنش‌ها و اعتراضات محلی

تنش‌ها افزایش می‌یابد وقتی که جوانان محلی اعتراضات زندگی سیاهان مهم است را برگزار می‌کنند. در همین حال، لوئیز و داون با یک رهبر فرقه‌ای فریبنده (آستین باتلر) درگیر می‌شوند. زمانی که درگیری بین جو و تد به اوج می‌رسد، ادینگتون…

آستر با نگاهی بی‌رحمانه به این موضوع می‌پردازد و با طنزی تند و تیز به شرکت‌کنندگان از هر طرف حمله می‌کند. بهترین شوخی‌های فیلم به هزینه جوانان، فضیلت‌نمایی و عمدتاً چپ‌گرایان سفیدپوست است. بدبینی کلی که هر دو طرف را به سخره می‌گیرد، به راحتی می‌تواند به نظر خسته‌کننده و نوجوانانه بیاید. این موضوع قطعاً بسیاری از منتقدان را از خود دور کرده است.

اما آستر در حال فروش مرکزگرایی مبهم فیلمی مانند Civil War اثر الکس گارلند نیست. او از محیط یا شخصیت‌ها جدا نشده است. برعکس، آستر اهل نیومکزیکو است و به خوبی با محیط آشناست. او در حین نوشتن فیلمنامه به ایالت سفر کرده و با کلانترها و مقامات محلی (عمدتاً راست‌گرا) مصاحبه کرده است. یک انسان‌گرایی عمیق و همدلانه در زیرساخت Eddington وجود دارد که نگرش همه‌چیز را بسوزان آن را متعادل می‌کند. این ویژگی در اجرای شگفت‌آور ظریف فینیکس در نقش کراس تجسم یافته است.

مانند تمام فیلم‌های آستر، Eddington کمی طولانی است و همه زیرپلات‌های آن به وضوح کامل نمی‌رسند. اما در تمام این مدت، فیلم‌سازی آستر سنجیده و فرماندهانه است. او سبک وسترن‌های بزرگ را در فیلمبرداری کلاسیک و زیبا، که توسط داریوش خنجی بزرگ انجام شده، و موسیقی که توسط دنیل پمبرتون و بابی کرلیک ساخته شده، به تصویر می‌کشد.

دقت در به تصویر کشیدن فرهنگ

جذاب‌ترین نکته درباره این فیلم دقتی است که با آن لحظه‌ای از فرهنگ را به تصویر می‌کشد. شخصیت‌ها و مناظر باز با مرزهای تهاجمی صفحه، گفتگوی بی‌پایان و صدای محیطی از شایعات بی‌پایه و اساس محاصره می‌شوند. با اینکه آستر از اشاره مستقیم سیاسی خودداری می‌کند، یا بهتر بگوییم، با خوشحالی به همه جا اشاره می‌کند، شات نهایی فیلم شما را در مورد اینکه چه کسی یا چه چیزی را مقصر وضعیت مدرن ما می‌داند، بدون شک باقی می‌گذارد.

می‌فهمم؛ فیلمی که در آن ماسک‌ها، اعتراضات BLM و توطئه‌های پدوفیلی به نظر می‌رسد هر ناامیدی بزرگی از تیترهای خبری دهه گذشته را به نقاط مهم داستان تبدیل کرده‌اند، فروش سختی دارد. همچنین، آن کلیشه قدیمی درباره گوشی‌های هوشمند که سینمایی نیستند، همچنان وجود دارد.

نیاز به مواجهه هنر با واقعیت

نسلی از فیلم‌سازان برای مدت طولانی در گذشته و دنیای فانتزی پنهان شده‌اند. اما زمانی می‌رسد که نیاز داریم هنرمان با واقعیت ما روبرو شود و بر آن نور بیفکند. این مواجهه می‌تواند تأثیر عمیقی بر جامعه داشته باشد و به درک بهتر مسائل کمک کند.

خوشبختانه، به نظر می‌رسد که این اتفاق در حال رخ دادن است. Eddington به عنوان یک همراه جذاب برای دو فیلم برتر دیگر سال ۲۰۲۵، One Battle After Another و Bugonia (که آستر نیز تهیه‌کننده آن بود) عمل می‌کند. فیلم پل توماس اندرسون امیدوارکننده‌تر از Eddington است. فیلم یورگوس لانتیموس در استعاره‌اش دقیق‌تر است، اگرچه به همان اندازه فیلم آستر در مورد انتخاب طرف‌ها مبهم است. اما هر سه فیلم، آثاری جذاب و سیاسی هستند که با واقعیت‌های معاصر درگیرند. این یک لحظه هیجان‌انگیز در سینما است. اکنون، امیدواریم Eddington بتواند جایگاه شایسته خود را در قلب این جریان پیدا کند.

پخش و دسترسی Eddington

Eddington اکنون در HBO Max در حال پخش است و برای اجاره یا خرید در اپل، آمازون و سایر خدمات دیجیتال در دسترس است.