متروید پرایم ۴: فراتر از مترویدوانیا با متروید

حدود ۱۵ دقیقه فکر می‌کردم که Metroid Prime 4: Beyond با من شوخی می‌کند.

آغاز هیجان‌انگیز بازی Metroid Prime 4

این بازی علمی تخیلی اول شخص با یک نبرد مسلحانه آغاز می‌شود. شما در نقش ساموس آران، شکارچی جایزه‌بگیر بین‌کهکشانی، یک سفینه فضایی را به سمت منطقه جنگی هدایت می‌کنید. این سفینه به شکل کلاه‌خود ساموس طراحی شده است. در عرض چند ثانیه، با سلاح اصلی خود که یک توپ انرژی است، به دشمنان شلیک می‌کنید. این سلاح در بازوی لباس فضایی‌تان تعبیه شده است.

شما بارانی از موشک‌ها را پرتاب می‌کنید و به یک توپ چرخان تبدیل می‌شوید که می‌تواند بمب بیندازد. در یک لحظه، در کنار یک ربات غول‌پیکر ساموس می‌جنگید که انفجارهای بیشتری ایجاد می‌کند. کل این سکانس بسیار هیجان‌انگیز است و بیشتر شبیه به Halo، Killzone یا Titanfall است تا هر مترویدی که تا به حال بازی کرده‌ام.

اما به زودی، ساموس تمام توانایی‌های خود را از دست می‌دهد. او توسط یک هولوگرام بیگانه به عنوان “برگزیده” معرفی می‌شود. سپس مجبور می‌شود به دقت از محیط‌های پیچیده عبور کند تا تمام آن توانایی‌های از دست رفته را بازیابی کند.

Metroid Prime 4 که در تاریخ ۴ دسامبر برای نینتندو سوئیچ و سوئیچ ۲ عرضه می‌شود، آخرین اثر نینتندو در سالی پر از بازی‌های بزرگ است. این بازی ساموس آران را به سومین نماد شرکت تبدیل می‌کند که در سال ۲۰۲۵ بازی اختصاصی خود را دریافت می‌کند. پیش از او، دانکی کونگ و کربی این افتخار را کسب کرده بودند. این بازی همچنین نتیجه یک دوره توسعه طولانی و به‌طور غیرمعمول عمومی است.

تاریخچه توسعه Metroid Prime 4

اولین بار در سال ۲۰۱۷ اعلام شد. نینتندو در نهایت Metroid Prime 4 را در سال ۲۰۱۹ بازسازی کرد. آنها اعلام کردند که پروژه به‌طور داخلی از “استانداردهای” شرکت عقب مانده است. به همین دلیل، توسعه آن را به Retro Studios، توسعه‌دهنده سه‌گانه اصلی Metroid Prime، سپردند.

تصویر: نینتندو

پیش‌نمایش که بر روی Switch 2 انجام شد و حدود ۹۰ دقیقه از Metroid Prime 4 را پوشش داد، به دو بخش تقسیم شده بود. بخش اول به آن سکانس اکشن مذکور می‌پرداخت. دزدان فضایی به یک مرکز تحقیقاتی فدراسیون کهکشانی حمله می‌کنند. ساموس وارد می‌شود و تعدادی از آن‌ها را می‌کشد. چیزهای نسبتاً ساده‌ای است.

لحظات شوکه‌کننده در بازی

اما لحظاتی وجود دارد که واقعاً شوکه‌کننده است. دزدان فضایی که روی زمین خونریزی می‌کنند، همچنان سلاح‌هایشان را به سمت ساموس نشانه می‌گیرند. مثل سربازان زخمی از جبهه، می‌دانند که پایان نزدیک است اما همچنان با هر ذره انرژی باقی‌مانده برای هدفشان می‌جنگند. ساموس همان کاری را می‌کند که هر “قهرمان” در هر بازی تیراندازی اول شخص انجام می‌دهد.

بخش دوم بازی بسیار شبیه به متروید سنتی است و جذابیت بیشتری دارد. پس از برخی نقاط اوج داستانی که نینتندو از صحبت درباره آن‌ها توسط مطبوعات جلوگیری کرده است، ساموس خود را در جنگلی سرسبز به نام فیوری گرین در سیاره‌ای به نام ویوروس می‌یابد.

زیبایی‌های فیوری گرین

فیوری گرین فوق‌العاده زیباست و یادآور دوران علمی-تخیلی است. این دوران پیش از آن بود که کارگردانان هنری به طور جمعی تصمیم بگیرند که رنگ خاکستری راهی است که باید طی شود. گل‌های بنفش از سرخس‌های زمردی بیرون می‌آیند و نور خورشید کهربایی از میان ابرهای مه‌آلود می‌تابد. تاک‌های ضخیم به اندازه آناکونداها، ساختارهای گرانیتی را که در جنگل پنهان شده‌اند، در بر می‌گیرند و به وضوح کهنه و باستانی هستند.

Metroid Prime 4 تنها بر اساس جلوه‌های بصری خود، به عنوان اولین بازی که واقعاً شبیه به یک بازی مناسب برای کنسول Switch 2 به نظر می‌رسد، مطرح می‌شود. این امر با وجود انتشار در نسل‌های مختلف، همچنان قابل توجه است.

بلافاصله مشخص است که ساموس در این مرحله بسیاری از توانایی‌های خود را از دست داده است. در لبه‌ای که فقط کمی دور از دسترس است، سعی می‌کنم دو بار بپرم. نمی‌توانم. سعی می‌کنم موشک شلیک کنم. نمی‌توانم. سعی می‌کنم به حالت توپ تغییر شکل دهم. در این حالت، ساموس به یک توپ پین‌بال تبدیل می‌شود و از طریق بازشوهای کوچک عبور می‌کند. می‌توانم! عالی! اما نمی‌توانم هیچ بمب توپی بیندازم. به نظر می‌رسد تنها چیزهایی که می‌توانم به آن‌ها دسترسی داشته باشم، توپ انرژی و حالت دید اسکنر است. این حالت اطلاعاتی درباره اشیاء اطراف را نشان می‌دهد.

تصویر: نینتندو

مانند نسخه‌های قبلی Metroid Prime، اسکن ویژور به سرعت به مفیدترین ابزار در Metroid Prime 4 تبدیل می‌شود. به جای اینکه وقت خود را صرف کنید و سعی کنید بدون راه‌حل واضحی یک معما را حل کنید، اطلاعاتی که از اسکن ویژور به دست می‌آید می‌تواند به سرعت روشن کند که شما در حال تلاش برای عبور از شیئی هستید که هنوز نباید از آن عبور کنید. علاوه بر این، گاهی اوقات شامل نکاتی درباره چیزهایی است که باید قبل از عبور از آن‌ها باز کنید.

چالش‌های پیش رو در Fury Green

کمی جلوتر در Fury Green، به یک “در لامورن” برمی‌خورم که ظاهراً نیاز به استفاده از یک توانایی شوک‌دهنده برای باز کردن آن دارد. اما البته هنوز آن را باز نکرده‌ام. از ویژور استفاده می‌کنم تا یک جفت سکوی بنفش رنگ و نیمه شفاف را آشکار کنم که نمی‌توانم روی آن‌ها بایستم. هرچند که به وضوح یک جفت چکمه یا چیزی به من اجازه می‌دهد بعداً روی آن‌ها بایستم. به یک دیوار کهربایی برخورد می‌کنم که راه را مسدود کرده و توسط اسکن ویژور به عنوان چیزی توصیف شده که می‌توان با “نیروی انفجاری” آن را تخریب کرد. کاش چیزی با نیروی انفجاری داشتم! مثل، نمی‌دانم، موشک‌ها!!!

با کمی کاوش بیشتر، ارتقاء دستکش روانی را باز می‌کنم. موسیقی به طور دراماتیک اوج می‌گیرد و ساموس با انرژی بنفش می‌درخشد. مطمئناً با مشت روانی قدرتمند، زره‌ای که از فلزی ساخته شده و به اندازه کافی قوی است تا فشارهای سفر بین‌ستاره‌ای را تحمل کند، قادر خواهم بود آن دیوار کهربایی را بشکنم.

ها! خوب بود.

تصویر: نینتندو

دستکش روانی به ساموس این امکان را می‌دهد تا انرژی روانی را که قبلاً غیرقابل لمس بود، نگه دارد. ابتدا با استفاده از ویزور اسکن، نقاط روانی را آشکار می‌کنید. این نقاط به شکل کره‌های کوچک نور بنفش هستند که شبیه به کره‌های نور بنفش دشمنان شکست‌خورده‌اند و سلامتی شما را بازمی‌گردانند. سپس می‌توانید این نقاط روانی را بردارید و در محفظه‌های کروی‌شکل نزدیک درها قرار دهید. به این ترتیب، درها باز می‌شوند.

معماهایی که به درهای قفل‌شده مرتبط هستند، اکنون با دستکش روانی قابل حل‌اند. این معماها مسیرهای اضافی در Fury Green را باز می‌کنند. برخی از این مسیرها نیاز به بازگشت به عقب برای دسترسی دارند.

به سرعت با یک کشتی حمل و نقل فدراسیون کهکشانی مواجه می‌شوم که توسط تاک‌های جنگل در هوا معلق است. در اینجا بزرگ‌ترین شگفتی Metroid Prime 4 وارد می‌شود: مایلز مک‌کنزی، مهندسی خودخوانده و یک احمق خنده‌دار. به سختی می‌توان توضیح داد که چقدر مایلز در دنیای جدی متروید نامتناسب به نظر می‌رسد. او در یک وضعیت نسبتاً بی‌ضرر گیر کرده و مانند یک دلقک دربار دست‌هایش را تکان می‌دهد و درخواست کمک می‌کند. اما در عوض فقط دردسر واقعی به خود جذب می‌کند.

موجودات شش‌پایی با پوسته‌های خارجی نارنجی زنده و دندان‌های تیز به زودی مایلز را محاصره می‌کنند. او یک تپانچه بیرون می‌کشد، اما آن را مانند یک شخصیت کارتونی رها می‌کند. (تنها چیزی که در این صحنه کم است، صدای سوت لغزشی است.) پس از اینکه موجودات را از بین می‌برم و مایلز را نجات می‌دهم، می‌توانم کشتی را پایین بیاورم و به محفظه بار آن دسترسی پیدا کنم. و حدس بزنید داخل آن چیست؟ درست است!!! موشک‌ها!

آن دیوار کهربایی هیچ شانسی ندارد.

تصویر: نینتندو

بقیه دمو به شیوه‌ای مشابه ادامه می‌یابد. ارتقاء بزرگ دوم، پرتو کنترل، به شما اجازه نمی‌دهد که کنترل دشمنان را به دست بگیرید. همان‌طور که نامش نشان می‌دهد، به ساموس اجازه می‌دهد تا یک پرتابه هدایت‌شده شلیک کند. این پرتابه شبیه به موشک‌های بازی ۰۰۷ GoldenEye است.

پرتو کنترل و حل معماها

پرتو کنترل پیچیدگی دیگری به معماها اضافه می‌کند و مسیرهایی را باز می‌کند که در غیر این صورت قابل دسترسی نبودند. مثلاً با هدایت آن از طریق شکاف دیوار، می‌توانید یک کلید را در پشت درب قفل شده فعال کنید.

نبرد با رئیس در منطقه فیوری گرین

این پرتو برای شکست دادن اولین نبرد با رئیس در منطقه فیوری گرین ضروری است. در اینجا شما در یک اتاق دایره‌ای با توده‌ای از خارهای شاخک‌دار به نام کاروکس گرفتار شده‌اید.

این همان درخشش Metroid و Metroid Prime 4 است. شما چیزهایی یاد می‌گیرید و سپس آن دانش را به کار می‌گیرید. سپس چیزهای بیشتری یاد می‌گیرید و درس‌های آن را بدون اینکه حتی متوجه شوید، به خوبی فرا می‌گیرید.

اهمیت تنظیم دقیق مبارزات و ناوبری

یک بازی اغلب زمانی که مبارزات آن به دقت تنظیم شده باشد، مورد تحسین قرار می‌گیرد. اما همین تحسین همیشه به بازی‌هایی با ناوبری خوب و دقیق تعلق نمی‌گیرد. ناوبری به طور طبیعی به پس‌زمینه می‌رود و تا زمانی که مانعی برای بازیکنان ایجاد نکند، نادیده می‌ماند.

تعادل دقیق در Metroid Prime 4

آنچه که من از Metroid Prime 4 بازی کرده‌ام، آن تعادل دقیق را از طریق مسیرهای پیچیده و درهای قفل شده‌اش ارائه می‌دهد. این تعادل به اندازه‌ای است که گیج‌کننده باشد، اما نه به اندازه‌ای که ناامیدکننده باشد.

یادآوری قدرت Metroid در اولین ساعت

نحوه گشایش اولین ساعت Metroid Prime 4 یادآوری واضحی است. میلیون‌ها تقلیدکننده می‌توانند در صدر جدول‌ها باشند، اما «مترویدوانیا» به دلیلی «متروید» را در خود دارد.