Anno 117: Pax Romana – امپراتوری خود را مانند سزار بسازید

آمدم، دیدم و یک امپراتوری جزیره‌ای پررونق در نسخه Anno 117: Pax Romana از روم باستان ساختم. هرچند مطمئن نیستم که با آن بخش “پکس رومانا” موافق باشم. این بازی هیچ چیز جز صلح‌آمیز نیست. سلت‌های سرسخت و رومی‌های خیانتکار تنها دلایلی نیستند که بازی شهرسازی یوبی‌سافت در بخش “پویایی” امتیاز زیادی کسب می‌کند. بین میخانه‌های پر سر و صدا، محل‌های کار شلوغ و شهروندان نیازمند، شورش‌ها و آتش‌سوزی‌های بزرگ گاه‌به‌گاه، شهرهای جزیره‌ای Anno 117 بیشتر از یک شهر واقعی در حال جنب‌وجوش هستند.

به عنوان کسی که بسیاری از بازی‌های شهرسازی را تجربه کرده‌ام اما به ندرت به Anno پرداخته‌ام، ساختن امپراتوری‌ام در حالی که از داستان کمپین لذت می‌بردم، یک لذت غیرمنتظره بود. ابتدا انتظار داشتم یک آموزش طولانی داشته باشم تا یک روایت کامل، اما کمپین بسیار عمیق‌تر از آن بود. من به شدت مجذوب شخصیت‌های جذاب و پیچش‌های غیرمنتظره داستان شده‌ام.

چالش‌های یادگیری در Anno 117

این به این معنا نیست که Anno 117 بدون منحنی یادگیری تند است. من در پیدا کردن راه خود در خطوط تولید مشکل داشتم. باید محصول نهایی را انتخاب کنید تا منابع مورد نیاز را ببینید. بیش از یک دقیقه طول کشید تا آمار حکومتی را بفهمم و بیشتر از آنچه دوست داشتم طول کشید تا زمان‌های پردازش را در نظر بگیرم. اما وقتی به آن مسلط شدم، Anno 117 به طرز شگفت‌انگیزی آسان برای درک شد.

می‌بینید، Anno 117 پیچیدگی غیرضروری ایجاد نمی‌کند. آیا می‌خواهید امپراتوری خود را آغاز کنید؟ تمام خانه‌ها، محل‌های کار و نیازهای شهروندان در همان منوی ساخت قرار دارند. به فناوری‌های جدید نیاز دارید؟ به سادگی آن‌ها را از یک درخت تحقیقاتی بزرگ انتخاب کنید. نگران کمبود در شهر خود هستید؟ آمار تولید را باز کنید و بلافاصله متوجه خواهید شد. این بازی به جای “آسان برای یادگیری، سخت برای تسلط”، “آسان برای استفاده، سخت برای تسلط” است. این ویژگی چیزی است که تعداد کمی از بازی‌های شهرسازی به خوبی انجام داده‌اند.

علاوه بر منوهای ساده، Anno 117: Pax Romana دارای سه ویژگی بهبود کیفیت زندگی است که تجربه من را به طرز چشمگیری تحت تأثیر قرار دادند. به طوری که حاضر بودم به خاطر آنها از خدایان روم تشکر کنم: ابزار “جابجایی”، ابزار “کپی” و انبارهای مشترک.

ویژگی‌های بهبود کیفیت زندگی در Anno 117

امکان جابجایی آزاد ساختمان‌ها به من اجازه داد تا شهرهایم را بدون موانع عمده بازطراحی کنم. این امر مرحله برنامه‌ریزی را کمی کمتر مهم کرد و همچنین به من فضای بیشتری برای آزمایش بدون نیاز به توقف مکرر بازی داد. ابزار کپی که زمان ارزشمند را ذخیره می‌کند و مرا به طراحی مناطق بی‌نقص تشویق می‌کند، سپس به من اجازه داد تا کل محله‌های شهری را بر روی زمین‌های خالی بازسازی کنم.

با این حال، بدون انبار مشترک، مجبور بودم هر بخش از زنجیره تولید را در یک منطقه قرار دهم. مثلاً جمع‌آوران نی در نزدیکی بافندگان کفش مستقر می‌شدند. توسعه‌دهندگان Anno 117 تصمیم عاقلانه‌ای گرفتند. آن‌ها با قربانی کردن کمی از واقع‌گرایی، امکان قرارگیری آزادانه‌تر تولیدات را فراهم کردند. به این ترتیب، آزادی طراحی شهرها به شکلی که می‌خواهید، به جای تمرکز اجباری بر زیرساخت‌ها، فراهم شد.

این به این معنا نیست که جای‌گذاری ساختمان‌ها در Anno 117: Pax Romana اهمیت ندارد. برعکس، بسیار مهم است که به اثرات منطقه‌ای توجه کنید. به عنوان مثال، بوی دلپذیر مزارع اسطوخودوس می‌تواند شادی را افزایش دهد (+۱ شادی). از سوی دیگر، بوی بد گاروم ممکن است شادی را کاهش دهد (-۲ شادی). همچنین، فواید بهداشتی صابون می‌تواند سلامت را بهبود بخشد (+۱ سلامت).

به این لیست، “متخصصان” را اضافه کنید که می‌توانید آن‌ها را در ساختمان‌های رسمی “تجهیز” کنید. این متخصصان اثرات منطقه‌ای سفارشی ارائه می‌دهند. بنابراین، شما به اندازه کافی تقویت‌کننده و تضعیف‌کننده در Anno 117 دارید تا جزایر خود را به دلخواه بهینه‌سازی کنید.

من حس واقع‌گرایی را نه تنها در اثرات منطقه‌ای، بلکه در نحوه گسترش این اثرات یافتم. به عنوان مثال، هیچ رومی واقعی نمی‌خواست همسایه یک تولیدکننده گاروم باشد. واقعاً آنقدر بدبو بود. اگر اثر مربوط به بوی محصول باشد، منطقه اثر به صورت دایره‌ای در اطراف منبع شکل می‌گیرد. اما اگر خدمت باشد، محدوده بر اساس فاصله جاده‌ای محاسبه می‌شود و گاهی ترکیبی از هر دو است. بنابراین، همه کسانی که در فاصله سفر به یک مکان مقدس هستند خوشحال خواهند بود. اما همه کسانی که به اندازه کافی نزدیک به بوی گاروم هستند، حتی در صورت عدم وجود ارتباط جاده‌ای، خوشحال نخواهند بود.

تنها زمانی که تحسین من برای فرمول “استفاده آسان، تسلط دشوار” Anno 117 کمی متزلزل شد، زمانی بود که به سادگی ویژگی‌های دیپلماسی و مذهب پی بردم.

ویژگی‌های دیپلماسی و مذهب

دیپلماسی، خارج از کمپین، گزینه‌های معمولی را ارائه می‌دهد. پیشنهاد اتحاد، امضای معاهدات تجاری و اعلام جنگ از جمله این گزینه‌ها هستند. هیچ چیز جدیدی زیر آفتاب روم نیست. اگرچه اجتناب از خصومت‌ها دشوار است اگر رهبر دیگری قصد دشمنی با شما داشته باشد. رهبران رقیب کنترل‌شده توسط کامپیوتر به‌طور کلی قابل پیش‌بینی هستند. بر اساس قدرت و شهرت شما، به‌علاوه نوع حکومت شما، معمولاً می‌دانید که آیا پیشنهادات شما را قبول خواهند کرد یا خیر. برای مثال، سلتی‌ها بیشتر تمایل به دوست داشتن همتایان سلتی خود دارند.

اوایل بازی، من یک خدای رومی را برای پرستش انتخاب کردم. این انتخاب بر اساس تقویت‌هایی بود که ارائه می‌داد، مانند افزایش کشاورزی و کشتی‌سازی. سپس آن را فراموش کردم و چند ساعت بعد بازگشتم. متوجه شدم که شهروندانم به‌طور خودکار خود را تبدیل کرده‌اند و به این ترتیب برخی از پاداش‌های غیرفعال مفید را باز کرده‌اند. تا جایی که می‌توانم بگویم، چیز بیشتری از این وجود ندارد. اگرچه جشنواره‌های مذهبی مکرر بسیار زیبا هستند. با این حال، من واقعاً به این محدودیت‌ها اهمیت نمی‌دهم. زیرا ترجیح می‌دهم جزایرم را سفارشی کنم و جنگ کنم تا اینکه از طریق منوهای پیچیده عبور کنم.

طراحی رابط کاربری و تأثیر آن

چیزی که بیشتر از منوی دین پایه‌ای مرا آزار می‌دهد، طراحی رابط کاربری پایه‌ای Anno 117 است. این طراحی بدون تزئینات با تم رومی و سلتیک، بسیار بی‌روح به نظر می‌رسد. به‌ویژه آن نوار کناری در سمت چپ. من قبلاً این نارضایتی را در پیش‌نمایش Anno 117 بیان کرده‌ام. اگرچه اکنون به آیکون‌های سفید بر روی آبی و نقشه کوچک خاکستری کسل‌کننده عادت کرده‌ام، اما نمی‌توانم آن‌ها را دوست داشته باشم.

خوشبختانه، بقیه بازی فوق‌العاده است. به‌ویژه منطقه رومی “لاتیوم” با رنگ‌های روشن، ستون‌های باشکوه و باغ‌های سرسبزش جذابیت خاصی دارد. اگرچه Anno 117 به‌عنوان یک بازی “تاریخی دقیق” طراحی نشده است — رم بر روی هفت تپه ساخته شده بود، نه هفت جزیره کوچک — اما جزئیات تاریخی بسیاری در بازی وجود دارد که قابل تقدیر است. از جمله این جزئیات می‌توان به هویج‌های سفید (به‌جای نارنجی)، کف‌های موزاییکی، برج‌های نگهبانی معمولی رومی و لباس‌های پیچیده‌تر پلِب‌ها نسبت به لیبرتی‌ها اشاره کرد.

اگر توسعه‌دهندگان نان هشت‌تکه “پانیس کوادراتوس” را به‌جای نسخه چهار تکه‌ای آن اضافه کرده بودند، بازی کامل‌تر می‌شد. اما هیچ بازی‌ای کامل نیست، این‌طور نیست؟

حتی اگر هیچ گیم‌پلی ساخت شهری هم وجود نداشت، احساس می‌کنم می‌توانستم چند ساعت خوب را فقط به مشاهده دنیای زنده Anno 117 بگذرانم. به عنوان مثال، اگر به محل کار یک صابون‌ساز زوم کنید، خواهید دید که مردم در حال خشک کردن اسطوخودوس و حمل منابع به داخل هستند. آنها مواد را مخلوط کرده و بلوک‌های تازه صابون را بازرسی می‌کنند.

محدودیت‌هایی برای کاری که یک NPC در Anno 117 می‌تواند انجام دهد وجود دارد. به عنوان مثال، شما کسی را خواهید دید که بالای صابون ایستاده است، اما در واقع قطعات را نمی‌برد. این کار نیاز به انیمیشن بسیار دقیق‌تری دارد. به همین ترتیب، کشاورزان کار خود را انجام می‌دهند، اما همیشه نزدیک خانه کشاورزی هستند، نه در مزرعه. این جزئیاتی است که مطمئن نیستم سیستم‌های ما بتوانند آن را مدیریت کنند. بنابراین واقعاً از نبودشان ناراحت نیستم.

با این حال، اگر از دور نگاه کنید، واقع‌گرایی جای خود را به یک طرح شبکه‌ای نسبتاً سخت با قرارگیری جاده‌های افقی، عمودی و مورب می‌دهد. ویژگی مورب یک قابلیت جدید در سری Anno است. اگرچه این ویژگی مسیرهای پویا و خمیده‌تری ایجاد می‌کند، اما انتظار آزادی کامل را نداشته باشید.

چالش‌های طراحی مناطق طبیعی

از آنجا که بلوک‌های ساختمانی شکل خود را تغییر نمی‌دهند و همیشه فرم مستطیلی خود را حفظ می‌کنند، طراحی مناطق طبیعی و گرد برای من بسیار دشوار بود. این موضوع زمانی که در حال ساخت شهرهای رومی روی نقشه پیش‌فرض “لاتیوم” هستید، اهمیت چندانی ندارد. زیرا رومی‌ها در واقعیت از طرح‌های شبکه‌ای سخت استفاده می‌کردند. اما محدودیت‌های طراحی در شهرهای سلتیک که در نقشه دوم Anno 117 در دسترس قرار می‌گیرند، به شدت احساس می‌شود: منطقه سبز و باتلاقی آلبیون.

در مثال بالا، می‌توانید ببینید که مسیر منحنی همچنان گوشه‌های تیز خود را دارد. به جای خم شدن تدریجی، هر خط مستقیم هنگام بزرگنمایی قابل مشاهده است. سعی کنید چند خانه به آن جاده اضافه کنید. تقریباً غیرممکن است که خطوط مستقیم و بلوک‌های مربعی که شهر شما را تشکیل می‌دهند، نادیده بگیرید.

تفاوت‌های طراحی خانه‌های رومی و سلتیک

علاوه بر این، در حالی که خانه‌های رومی در نقشه لاتیم با هفت ظاهر مختلف برای ترکیب و تطبیق ارائه می‌شوند، خانه‌های سلتیک آلبیون تنها چهار ظاهر دارند. هر تغییر طراحی شامل یک خانه بزرگ مستطیلی با یکی از دو کلبه کوچکتر در کنار آن است. این امر باعث می‌شود از دور بسیار شبیه به هم به نظر برسند و آن ظاهر “شبکه‌ای” را تقویت کنند. با قرار دادن آنها در کنار هم، منطقه لاتیم بسیار اصیل‌تر از آلبیون به نظر می‌رسد.

اما برتری لاتین به گیم‌پلی گسترش نمی‌یابد. به لطف تنش بین سلت‌های محلی و مهاجمان رومی در آلبیون، سیاست‌های آن جذاب‌تر است. رومی‌سازی سلت‌ها بدون ناراحت کردن آن‌ها یک عمل متعادل‌کننده دشوار است. اما وقتی در دومین بار بازی تصمیم گرفتم با سلت‌های محلی هم‌پیمان شوم، رومی‌ها اصلاً از این موضوع خوششان نیامد.

وقتی رم ناراضی است، جنگ دور نیست. پس از “پکس” خبری نیست. بنابراین من پادگان‌ها را برپا کردم، کشتی‌ها ساختم و دیواری بزرگ دور شهرم کشیدم تا دشمن را بیرون نگه دارم. با وجود نیروهای مختلفی که می‌توان آنها را باز کرد و انتخاب کرد، مانند لژیونرها، سواره‌نظام و اپراتورهای کمان‌کمان “اسکورپیونه”، Anno 117 فرصت‌های زیادی برای آزمایش تاکتیک‌های جنگی ارائه می‌دهد. حتی اگر دستورات اصلی مانند انتخاب نیروها، حرکت، ایستادن دفاعی و حمله به همان اندازه که ویژگی‌های ساخت و ساز آسان هستند.

تاکتیک‌های جنگی و استراتژی‌های موثر

به عنوان مثال، سواره‌نظام خود را برای محاصره حریف بفرستید. یا از سربازان پیاده برای کشاندن آنها به یک پل باریک استفاده کنید و سپس کمانداران با آنها مقابله کنند. این تاکتیک عالی است و ۱۰ از ۱۰ توصیه می‌شود.

با الهام از تاریخ، تصمیم گرفتم مانند ژولیوس سزار در نبرد آلسیا عمل کنم و یک دیوار دوگانه بسازم. اگرچه چوب کم آوردم، اما خوب است بدانید که می‌توانید چنین کارهایی را انجام دهید. تنها چیزی که در جنگ‌های زمینی کمبود آن را احساس کردم، تشکیل‌های نظامی رومی بود. نتوانستم به اندازه‌ای که می‌خواستم به صورت دستی تغییر دهم. هرچند این ممکن است مدیریت آن‌ها را سخت‌تر کند و نسبت به گروه‌های کمتر سازمان‌یافته سلتی برتری بیشتری به آن‌ها بدهد.

در یک بازی که از جزایر کوچک تشکیل شده و با کشتی قابل دسترسی است، جنگ‌های دریایی نیز بسیار هیجان‌انگیز است. اگرچه ویژگی‌های اصلی همان‌طور که انتظار داشتم بود، از جمله انتخاب گروهی کشتی‌ها و محاصره و عقب‌نشینی به امنیت برج‌های دفاعی ساحلی خود، اما مکانیک‌های کشتی‌سازی شامل سفارشی‌سازی‌های مختلفی است. این سفارشی‌سازی‌ها به شما اجازه می‌دهد سرعت، HP و نوع حمله را تنظیم کنید. هنگامی که کشتی کامل خود را در Anno 117 شکل دادید، فراموش نکنید که زوم کنید. شما می‌توانید سربازان کوچک مستقر در یک کشتی نظامی را ببینید.

ترکیب فرهنگ‌ها و تجربه بازی

اگرچه بخشی از من آرزو می‌کند که ظاهر لاتیم را با تنوع فرهنگی آلبیون ترکیب کند، اما Anno 117: Pax Romana یک بازی شهرسازی فوق‌العاده است. بدون شلوغی منوها، آخرین اثر یوبی‌سافت همزمان آرامش‌بخش و استراتژیک چالش‌برانگیز است. به راحتی می‌توانم خودم را در آینده بدون دردسر به Anno 117 بازگردانم، البته اگر شیفتگی اولیه از بین برود.