بهترین راز Anno 117: Pax Romana، حالت اول شخص شگفت‌انگیز آن است

صبر کنید — آیا می‌توانید Anno 117: Pax Romana را به صورت اول شخص بازی کنید؟ اگر این همان چیزی است که فکر می‌کنید، به اندازه من شگفت‌زده‌اید وقتی که برای اولین بار متوجه شدم.

اجازه دهید امپراتوری‌ام را به دست‌های توانمند بن-بالیون بسپارم، کالسکه‌ای را بدزدم و در روم باستان به گردش بروم.

به عنوان یک بازی شهرسازی، Anno 117: Pax Romana از نمای بالا بازی می‌شود. اما اگر ترکیب دکمه‌های فوق‌سری — “Ctrl”، “Shift” و “R” روی کیبورد یا “بالا، بالا، پایین، پایین، چپ، راست، چپ، راست، B/Circle، A/X” روی کنترلر — را فشار دهید، می‌توانید به جای یک رومی عادی در امپراتوری قدم بزنید.

از آنجا که یک تخم‌مرغ عید پاک مشابه در Anno 1800، پیشین Anno 117 نیز وجود داشت، مشتاق بودم آن را در آخرین نسخه یوبی‌سافت امتحان کنم. اما مطمئن نبودم که کار کند تا زمانی که خودم را درون یک تخته‌چوب سلتیک دیدم. این ویژگی گاهی اوقات کمی باگ دارد و احتمالاً نباید اتفاق می‌افتاد.

وقتی بیرون آمدم، در خیابان‌های شلوغ شهرم قدم زدم و از بازارها، کارخانه‌های آبجوسازی، مزارع گل و صدف‌چین‌ها بازدید کردم. دیدن تمام زحماتم از یک دیدگاه جدید شگفت‌انگیز بود. جزئیاتی را دیدم که از بالا نمی‌توانستم ببینم: تزئینات درب‌های ورودی، الاغی که سطل گل حمل می‌کرد و مرغ‌هایی که آزادانه می‌دویدند. افرادی که در بالکن‌هایشان استراحت می‌کردند نیز توجه مرا جلب کردند. حتی مشاهده شکل یک لبه پنجره و لایه‌های رنگ روی یک ستون برای کسی که در روم باستان زندگی نمی‌کند، بسیار جالب است.

اما حالت اول شخص Anno 117 تنها به قدم زدن در جاده محدود نمی‌شود. وقتی متوجه شدم که نه تنها می‌توانم به مزارع کشاورزی نگاه کنم، بلکه می‌توانم وارد آن‌ها شوم، بسیار خوشحال شدم. این تجربه به من امکان داد تا به گودال‌های خاک رس بروم و یک ساختمان معتبر گراماتیکوس را در حالی که درس‌ها در حال برگزاری بودند، کاوش کنم. همچنین می‌توانستم به باغ‌های مردم وارد شوم. سعی نکنید هیچ دری را باز کنید، زیرا حتی یوبی‌سافت هم بودجه‌ای برای آن ندارد. اما کاملاً ممکن است که در یک مزرعه جو قدم بزنید، مردم را در حال بیل زدن و حمل کیسه‌ها تماشا کنید و به داخل هر کلبه کوچکی نگاهی بیندازید، به شرطی که درب نداشته باشد.

اگرچه کاملاً آماده بودم تا شهرم را با گرافیک‌های پلی‌استیشن 1 ببینم، اما حالت اول شخص بسیار بهتر از آنچه انتظار می‌رفت به نظر می‌رسد. به جز برخی انیمیشن‌های خام و گاهی اوقات شهروندانی که درون نیمکت نشسته‌اند به جای روی نیمکت، این حالت واقعاً جذاب است. بافت‌های بسیار دقیق، به ویژه سطوح سنگی، در این بازی که اساساً از بالا به پایین است، نباید اینقدر خوب باشند.

جزئیات گرافیکی و تجربه بازی

ممکن است هیچ رشته موی فردی را نبینید، اما خواهید دید که نوشته‌های روی دیوار، جرقه‌هایی که از مشعل‌ها پرتاب می‌شوند، تغییر رنگ آجرها، مردمک‌ها و برگ‌های درختان کاج را مشاهده خواهید کرد. شب، با آتش‌های لرزان و ستارگانی که در دوردست می‌درخشند، به ویژه جوی است. همچنین در مقایسه با Anno 1800 بسیار کمتر ترسناک است، اکنون که شهروندان دیگر شبیه شیاطین فلج خواب نیستند.

از آنجایی که بازی Anno 117 در حالت اول شخص فوق‌العاده مخفی با دفترچه راهنما ارائه نمی‌شود، تصمیم گرفتم کمی آزمایش کنم. به سرعت گزینه‌های پرش، دویدن سریع و زوم کردن یا خارج شدن را پیدا کردم. این گزینه آخر به من اجازه می‌دهد از حالت اول شخص به سوم شخص تغییر دهم و برعکس.

سپس تصمیم گرفتم چند دکمه عددی را فشار دهم و متوجه شدم که می‌توانم ظاهر شخصیت خود را تغییر دهم. توگای زرد؟ توگای قرمز؟ توگای آبی و بنفش؟ یا شاید حتی بهتر، زره کامل؟ شما می‌توانید شمشیر و سپر حمل کنید، یا، مورد علاقه من، لباس تیرانداز بپوشید. اگر دکمه تعامل را فشار دهید، تیرهای آتشین به آسمان شلیک خواهید کرد. اگر کنجکاو هستید، کشتن غیرنظامیان ممکن نیست. البته که من امتحان نکرده‌ام.

اما به هر حال نمی‌خواهم به شهروندانم آسیبی برسانم، زیرا آن‌ها بسیار بامزه هستند. تنها چند ثانیه پس از ورود به حالت اول شخص، شنیدم که پدری به فرزندش می‌گوید: “نمی‌توانی یک روباه خانگی داشته باشی و اگر یک مرغ دیگر به آن بدهی، مادربزرگت سرت را خواهد برید.” پدر رومی درست می‌گوید.

واکنش‌های مردم محلی

سپس یک سلت محلی دوست‌داشتنی به سیاست‌های رومانو-سلتی من با گفتن “بهترین از هر دو جهان” تحسین کرد. در حالی که یک پیرزن بداخلاق تصمیم گرفت مرا تهدید کند: “یک بار دیگر این را بگو، و هرگز جسدت را پیدا نخواهند کرد.”

درست زمانی که فکر می‌کردم همه چیز را در حالت اول شخص Anno 117: Pax Romana کشف کرده‌ام، لذت‌های سواری در روم باستان را یافتم. به طور کاملاً تصادفی، روی یک واگن کلیک کردم و بلافاصله روی جعبه نشستم. گاوها، الاغ‌ها، حتی چرخ‌دستی‌های انسانی؛ می‌توانید همه آن‌ها را به دلخواه خود برانید. چرخ‌دستی الاغ به‌ویژه سریع است. هرچند نباید تصور کنید که می‌توانید مانند بازی‌های GTA به مردم یا واگن‌های دیگر برخورد کنید. (دوباره می‌گویم، نمی‌گویم که امتحان کرده‌ام).

تنها چیزی که در حالت اول شخص Anno 117 مرا ناامید کرد، این بود که نمی‌توانستم در هیچ مبارزه‌ای شرکت کنم. با لباس سربازی‌ام به سمت دشمن در میانه نبرد دویدم و سعی کردم به آن‌ها آسیب برسانم، اما کاملاً نادیده گرفته شدم.

با این حال، تماشای نزدیک نبرد همچنان بسیار دیدنی بود. دیدن دشمن که با دستانی در حال تکان خوردن می‌دوید، بسیار لذت‌بخش بود. اما اگر می‌توانستم با تیرهای آتشینم به چیزی ضربه بزنم، واقعاً جالب می‌شد.

با این حال، ممکن است هنوز چیزهای بیشتری برای کشف در حالت اول شخص Anno 117: Pax Romana وجود داشته باشد. با وجود خطر نادیده گرفتن آمار غذا و خوشحالی مردم بیچاره‌ام، چاره‌ای ندارم جز اینکه دوباره به باغ‌هایشان نفوذ کنم و ایستگاه‌های کاری‌شان را مختل کنم. می‌دانید که رم و باتلاق‌های سلتیک در یک روز مشاهده نمی‌شوند.