این فیلم شکست‌خورده در گیشه همچنان یکی از بهترین آثار دوران رنسانس دیزنی است

پس از مرگ والت دیزنی در سال ۱۹۶۶، شرکت والت دیزنی دوره‌ای از افول را تجربه کرد. بسیاری از آثار آن در گیشه توسط فیلم‌های یونیورسال پیکچرز مانند The Land Before Time و An American Tale شکست خوردند.

آغاز رنسانس دیزنی

استودیو با انتشار The Little Mermaid در سال ۱۹۸۹ اوضاع را تغییر داد. این آغاز دوره‌ای از موفقیت‌ها بود که به عنوان رنسانس دیزنی شناخته می‌شود. این دوره شامل فیلم‌های محبوبی مانند Beauty and the Beast، Aladdin و The Lion King بود.

The Rescuers Down Under که در سال ۱۹۹۰ منتشر شد و در ۱۶ نوامبر سی و پنجمین سالگرد خود را جشن می‌گیرد، به لحاظ فنی بخشی از دوران رنسانس دیزنی محسوب می‌شود. اما شباهت چندانی با دیگر فیلم‌های این گروه ندارد. این فیلم به کارگردانی هندل بوتوی و مایک گابریل ساخته شد. بوتوی به عنوان انیماتور در فیلم The Black Cauldron در سال ۱۹۸۵ کار کرده بود و گابریل بعدها به کارگردانی مشترک Pocahontas پرداخت. این فیلم اولین دنباله برای هر یک از فیلم‌های انیمیشن سینمایی دیزنی بود. دنباله‌ای برای فیلم The Rescuers در سال ۱۹۷۷، یکی از موفق‌ترین فیلم‌های دیزنی در دوره پس از دیزنی و پیش از رنسانس، که در اکران اولیه خود ۲۹ میلیون دلار درآمد کسب کرد.

شکست در گیشه

اما The Rescuers Down Under در گیشه شکست خورد. در اولین آخر هفته اکران خود، به شدت توسط Home Alone شکست خورد.

با این حال، The Rescuers Down Under به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های انیمیشنی دهه ۸۰ میلادی همچنان برجسته است. این فیلم به‌ویژه به دلیل خاص بودنش متمایز است. برخلاف بسیاری از آثار دیگر، این فیلم یک موزیکال نیست. شخصیت منفی آن بسیار تهدیدآمیز است و به دلیل به خطر انداختن حیوانات بامزه و یک کودک کوچک، حتی ترسناک‌تر به نظر می‌رسد. همچنین، این فیلم دارای پیامی قوی در مورد محیط زیست است. حس ماجراجویی آن باعث می‌شود بیابان استرالیا به اندازه هر یک از دنیای فانتزی دیزنی شگفت‌انگیز به نظر برسد.

تصویر: Buena Vista Pictures/Everett Collection

The Rescuers Down Under به‌طور قابل‌توجهی از نسخه اصلی The Rescuers پیشی می‌گیرد. نسخه اصلی اقتباسی از Miss Bianca است. این کتاب دومین اثر از مجموعه The Rescuers نوشته مارگری شارپ می‌باشد. داستان درباره موش‌های قهرمانی است که افراد در خطر را نجات می‌دهند. اما داستان فیلم درباره کودکی است که به عنوان بخشی از یک جستجوی گنج گروگان گرفته شده است. این موضوع به نظر می‌رسد که کمی پراکنده باشد.

داستان منسجم‌تر در The Rescuers Down Under

The Rescuers Down Under مفهوم انجمن نجات را که نسخه‌ای از سازمان ملل برای موش‌ها است، حفظ می‌کند. با این حال، نویسندگان در غیر این صورت مسیر خود را ترسیم کرده‌اند. دنباله داستانی منسجم‌تر دارد. نجات‌دهندگان برای نجات پسری استرالیایی به نام کودی (آدام رین) از دست شکارچی شرور پرسیوال سی. مک‌لیچ (ستاره Patton، جورج سی. اسکات) اعزام می‌شوند.

اسکات به عنوان مک‌لیچ واقعاً ترسناک است. او حتی از کروئلا دویل هم پیچیده‌تر است. مک‌لیچ نه تنها به پوست کندن حیوانات علاقه دارد، بلکه به راحتی کودکان را به کروکودیل‌های گرسنه می‌سپارد. او امیدوار است با کشتن ماراهوت، عقاب طلایی ماده‌ای که کودی در ابتدای فیلم از یک تور نجات می‌دهد، پول زیادی به دست آورد.

آغاز پیروزمندانه فیلم و موسیقی تاثیرگذار

سکانس آغازین فیلم پیروزمندانه است. کودی را نشان می‌دهد که از آزادی خود برای گشت و گذار و همراهی با دوستان حیوانی‌اش لذت می‌برد. این صحنه برای من که به عنوان کودکی از حومه‌های ایالات متحده تماشا می‌کردم، مانند یک خیال بود. به همان اندازه غیرممکن که زیر دریا رفتن یا سوار بر قالیچه جادویی شدن. در حالی که در فیلم هیچ آهنگی وجود ندارد، موسیقی بروس براوتون انرژی‌ای دارد که یادآور کارهای جان ویلیامز در ایندیانا جونز است. موسیقی به ویژه در صحنه ابتدایی بصری خیره‌کننده که کودی را در حال پرواز بر پشت ماراهوت نشان می‌دهد، تأثیرگذار است.

تصویر: Buena Vista Pictures/Everett Collection

مک‌لیچ کودی را دستگیر می‌کند به امید اینکه پسر او را به ماراهوت هدایت کند. او کودی را به همراه مجموعه‌ای از موجودات استرالیایی گروگان نگه می‌دارد. داگلاس سیل، که بعدها نقش سلطان را در علاءالدین بازی کرد، به خوبی نقش یک کوآلای بدبین را ایفا می‌کند. او توضیح می‌دهد که چگونه همه اسیران مک‌لیچ قرار است به لوازم جانبی مد تبدیل شوند.

نجات‌دهندگان و نقشه‌ای به سبک ایندیانا جونز

خوشبختانه، نجات‌دهندگان در حال پیگیری هستند. آنها با استفاده از یک نقشه به سبک ایندیانا جونز نشان می‌دهند که چگونه درخواست کمک از استرالیا به نیویورک می‌رسد. فیلم به زیبایی دنیای موازی جوندگان و حشرات را که در کنار انسان‌ها زندگی می‌کنند، به تصویر می‌کشد. به ویژه در صحنه‌ای جذاب در یک رستوران شیک، سرآشپزهای جیرجیرک از یک نخود افتاده برای تهیه سوپ نخود استفاده می‌کنند. این سوپ برای برنارد نجات‌دهنده آمریکایی (باب نیوهارت) و شریک مجارستانی‌اش بیانکا (اوا گابور) تهیه می‌شود.

این دو نفر یک زوج عجیب و غریب کامل هستند. بیانکا همزمان هم جذاب و هم مشتاق ماجراجویی است. برنارد همیشه مضطرب است و نسبت به این واقعیت که بیانکا همه را که ملاقات می‌کند مجذوب خود می‌کند، احساس ناامنی می‌کند.

حسادت برنارد به جیک

او به ویژه به راهنمای محلی‌شان، جیک، حسادت می‌کند. جیک یک موش پرنده است و توسط بازیگر استرالیایی تریستان راجرز صداگذاری شده است. جیک تنها کسی در فیلم است که با لهجه استرالیایی صحبت می‌کند.

تصویر: Buena Vista Pictures/Everett Collection

جان کندی به عنوان ویلبر، آلباتروسی که موش‌ها برای رسیدن به استرالیا بر روی آن پرواز می‌کنند، کمدی کودکانه و مضحک‌تری را ارائه می‌دهد. غرور او منجر به یکی از صحنه‌های خنده‌دار فیلم می‌شود. در این صحنه، یک فرودگاه موش‌ها باید به سرعت باندی بزرگ برای فرود پرنده بسازند.

بیانگری حیوانات در فیلم

در حالی که بیشتر حیوانات فیلم صحبت می‌کنند، برخی بدون دیالوگ نیز به همان اندازه بیانگر هستند. ماراهوت به زیبایی انیمیشن شده است. او پرهایش را پف می‌دهد و با افتخار تخم‌هایش را به کودی نشان می‌دهد. به راحتی می‌توان فهمید چرا کودی و همه دوستان حیوانی‌اش هر کاری در توانشان است انجام می‌دهند تا از او محافظت کنند. فرانک ولکر، انیماتور برجسته، جیغ‌های متمایز او را به همراه صدای هیس‌های بهترین شخصیت فیلم: جونا، گوانای خانگی مک‌لیچ، ارائه داده است.

فیلم‌سازان دوران رنسانس دیزنی علاقه زیادی به دادن دستیاران حیوانی به شخصیت‌های منفی داشتند. از کفتارهای اسکار در شیر شاه گرفته تا طوطی جعفر، یاگو، در علاءالدین و مارماهی‌های الکتریکی اورسولا، فلاتسام و جتسام، در پری دریایی کوچولو. همه آن‌ها حداقل به عنوان معاونان مفید عمل می‌کنند. اما جوانا کمتر قابل اعتماد است.

او بارها مانع فرار کودی و دیگر اسیران مک‌لیچ می‌شود. اما همچنین برای مک‌لیچ مزاحم دائمی است، زیرا تخم‌های او را می‌دزدد و به دنبال موش‌ها می‌دود. رابطه عجیب عشق و نفرت آن‌ها به شخصیت منفی کمی شخصیت می‌بخشد. این بدون اینکه او را کمتر ترسناک کند، انجام می‌شود.

بدون هیچ شماره موسیقی بزرگ، نجات‌دهندگان در استرالیا

این فیلم با سرعتی سرسام‌آور و پر از صحنه‌های تعقیب و گریز با انواع حیوانات و کامیون تانک‌مانند مک‌لیچ حرکت می‌کند. اگرچه هرگز مانند دیگر فیلم‌هایی که دیزنی را احیا کردند و شهرت بین‌المللی‌اش را بازگرداندند، مورد توجه قرار نگرفت، اما به عنوان فیلمی شیرین درباره حفاظت از محیط زیست و شجاعت، همچنان جذاب است.

تاثیر فیلم‌های دیزنی بدون موسیقی بزرگ

این فیلم ثابت کرد که فیلم‌های دیزنی نیازی به شماره‌های بزرگ موسیقی ندارند تا موفق شوند. همچنین زمینه را برای فیلم‌های ماجراجویانه دیگری که به کلاسیک‌های فرقه‌ای تبدیل شدند، مانند Atlantis: The Lost Empire و Treasure Planet فراهم کرد. The Rescuers Down Under در گیشه شکست خورد، اما شایسته است که ۳۵ سال بعد مخاطبان جدیدی پیدا کند.

The Rescuers Down Under در دیزنی پلاس قابل پخش است. همچنین می‌توانید آن را از آمازون، اپل و سایر پلتفرم‌های VOD اجاره یا خریداری کنید.