۲۵ سال بعد، فیلم کمتر شناخته‌شده آدام سندلر شایسته توجه دوباره است

یکی از نظرات جنجالی که اغلب مردم را شگفت‌زده می‌کند این است که من از کمدی‌های اوایل کار جیم کری و آدام سندلر خوشم نمی‌آید. هیچ چیزی در اوایل دهه ۹۰ میلادی بیشتر از شخصیت‌های غیرواقعی و احمقانه در فیلم‌هایی مانند Ace Ventura، Billy Madison، Dumb and Dumber و Happy Gilmore مرا اذیت نمی‌کند.

تغییرات در سبک کمدی جیم کری و آدام سندلر

اما در اواسط تا اواخر دهه ۹۰، هر دو کمدین آرام‌تر شدند و فیلم‌هایی ساختند که من آن‌ها را بهترین آثارشان می‌دانم. فیلم‌هایی مانند The Cable Guy، The Truman Show، The Wedding Singer و Big Daddy از جمله این آثار هستند. در این دوره، “شخصیت‌های صادق” سندلر، که بین Big Daddy و Mr. Deeds (هر دو موفقیت‌های بزرگ در گیشه) قرار دارد، فیلم کم‌ارزش و نادیده گرفته شده‌ای به نام Little Nicky وجود دارد.

به کارگردانی استیون بریل، Little Nicky با بودجه‌ای بین ۸۰ تا ۸۵ میلیون دلار ساخته شد. این فیلم در گیشه تنها ۵۸ میلیون دلار فروش داشت و در تاریخ ۱۰ نوامبر ۲۰۰۰ با شکست مواجه شد. با وجود اینکه سندلر در این فیلم به عنوان بازیگر، تهیه‌کننده و نویسنده حضور داشت، این فرمول تا آن زمان موفقیت‌آمیز بود. اما این فیلم امتیاز ۲۱٪ از منتقدان در راتن تومیتوز و ۵۵٪ از طرفداران دریافت کرد. حتی عموم مردم نیز Little Nicky را قابل جبران نمی‌دانند، حتی به صورت بازنگری. شاید به جز بازی عالی Game Boy Color آن.

ارزیابی مجدد فیلم پس از ۲۵ سال

با گذشت ۲۵ سال از این فیلم که به عنوان فرزند ناتنی در میان موفقیت‌های سندلر شناخته می‌شود، زمان آن رسیده که این فیلم را دوباره ارزیابی کنیم. این فیلم بهتر از آن چیزی است که به یاد دارید، اگر فقط به خاطر بازیگران عالی و متنوع آن باشد.

نیکی کوچولو داستان پسر دست و پا چلفتی و شیطان، نیکی (سندلر) را روایت می‌کند. او باید از جهنم به نیویورک سفر کند تا دو برادر شیطانی‌اش را که قصد ایجاد هرج و مرج در زمین دارند، متوقف کند. در این مسیر، نیکی زندگی انسانی را تجربه می‌کند و با ناامنی‌های خود روبرو می‌شود. با وجود دست و پا چلفتی بودن، مهربانی و بی‌تجربگی خنده‌دارش، قدرت‌های خود را کشف می‌کند.

او همچنین با چند شخصیت عجیب و غریب مانند پیتر دانته، آلن کوورت و جاناتان لافران دوست می‌شود. حتی با یک عشق عجیب و غریب به نام پاتریشیا آرکت آشنا می‌شود.

از همان ابتدا، نیکی کوچولو خود را به عنوان محصولی از زمان خود معرفی می‌کند. این معرفی با آغاز بی‌پرده و حضور کوتاه جان لاویتز به عنوان یک فرد مزاحم شروع می‌شود. سپس با قهرمان داستان آشنا می‌شویم که با نقص گفتاری شبیه به سندلر صحبت می‌کند. او به نظر نمی‌رسد که تمام توانایی‌های ذهنی خود را داشته باشد، زیرا برادرش به طور منظم او را با بیل می‌زند.

در ادامه، شیطان (هاروی کایتل) یکی از دستیارانش را نفرین می‌کند که به جای شاخ‌هایش، یک جفت سینه روی سرش داشته باشد. این خیلی است و اگر این نوع طنز مورد علاقه شما نیست، اینجا نقطه‌ای است که باید از دیدن فیلم صرف‌نظر کنید. اما اگر هنوز هم علاقه‌مند هستید، بازیگران خنده‌دار واقعاً به تقویت فیلم فراتر از حماقت‌های معمول سندلر کمک می‌کنند.

عکس: مایلز آرونوویتز/نیو لاین سینما

ریس ایفانس و تامی “تاینی” لیستر نقش برادران نیکی را بازی می‌کنند. حضور لیستر به عنوان تنها عضو سیاه‌پوست در یک خانواده سفیدپوست هرگز مورد بحث قرار نمی‌گیرد. در این میان، ایفانس به عنوان یک شرور پر زرق و برق و مد بالا، نمایش را می‌دزدد. او هر خط را با شکوهی اغراق‌آمیز و لهجه‌ای مشکوک بریتانیایی ارائه می‌دهد، با وجود اینکه ولزی است.

نقش‌آفرینی ایفانس و انتخاب لهجه

در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۰۰ با روزنامه دانشجویی The Tufts Daily، ایفانس به شوخی گفت که لهجه را انتخاب کرده است “زیرا در جهنم انگلیسی‌های زیادی وجود دارند.” این انتخاب لهجه به شخصیت او جذابیت خاصی بخشیده است.

حضور جان ویترسپون و تامی لیستر

جان ویترسپون (جمعه، بوندکس) نیز نقش کوچکی در فیلم دارد. او و لیستر دو نقطه ضعف من هستند که با حضورشان به هر فیلمی که در آن حضور دارند، ارتقا می‌بخشند. این دو بازیگر با استعداد، هر نقشی را که ایفا می‌کنند، به سطح بالاتری می‌برند.

کایتل، به عنوان ضد مسیح و حاکم فعلی جهنم، تمام جذابیت دنیا را به کار می‌گیرد تا این نقش را بازی کند. او تنها کسی است که همیشه در کنار نیکی است. نقش او به عنوان یک پدر بزرگ همیشه در ذهنم باقی مانده است. به خصوص از آنجا که اولین بار او را به عنوان یک پدر در From Dusk Till Dawn دیدم. اما چه کسی می‌تواند از کایتل متنفر باشد؟

نقش‌های کوچک‌تر در Little Nicky

همانطور که معمولاً با سندلر است، بسیاری از نقش‌های کوچک‌تر در Little Nicky توسط دوستانش از دوران Saturday Night Live بازی می‌شوند. از جمله این بازیگران می‌توان به کوین نیلون، راب اشنایدر و دانا کاروی اشاره کرد. حتی پدربزرگ نیکی، یک لوسیفر بازنشسته، توسط رادنی دنجرفیلد بازی می‌شود. او هنوز هم احترامی دریافت نمی‌کند.

عکس: مایلز آرونوویتز/New Line Cinema

پویایی بازیگران نشان‌دهنده ویژگی بارز فیلم‌های سندلر است. او تمایل دارد با دوستانش کار کند و این رفاقت واقعی همیشه در صفحه نمایش می‌درخشد. با وجود برخی از شوخی‌های بی‌ادبانه، این پویایی دوستانه و نحوه تعامل همه با یکدیگر است که این فیلم را لذت‌بخش می‌کند.

نقش‌آفرینی برجسته ایفانس و لیستر

ایفانس و لیستر به عنوان برادران بزرگتری که نیکی را اذیت می‌کنند فوق‌العاده هستند. آن‌ها به عنوان یک سه‌گانه نیز عالی عمل می‌کنند، حتی با اینکه این بازیگران بخشی از گروه معمول سندلر نیستند. وقتی همه دوستان جدید نیکی بالاخره با هم ملاقات می‌کنند و فقط وقت می‌گذرانند، نیکی کوچولو باز می‌شود و قلب خود را نشان می‌دهد.

اهمیت دوستی در کمدی

برخی از بهترین کمدی‌ها همیشه به دوستانی برمی‌گردند که در یک اتاق با هم شوخی می‌کنند. این همان روشی است که ما از گروه آپاتو و فرات پک قبل از آن‌ها آثار کلاسیک ژانر را به دست آورده‌ایم. این همچنین فرمولی است که برخی از کمدی‌های تئاتری اخیراً فراموش کرده‌اند. به همین دلیل است که در نیکی کوچولو این‌قدر تازه و جذاب به نظر می‌رسد.

صحنه مورد علاقه سندلر در فیلم شامل یکی از بسیاری از حضورهای کوتاه اوست. او می‌گوید: “این صحنه بیشترین خنده را برای من دارد. از همه چیز در فیلم، هر بار که هنری [وینکلر] را می‌بینم، می‌بینم که زنبورها او را پوشانده‌اند و صدای فریادش را می‌شنوم، ‘آآآآآآآه!’ و می‌خندم.”

عکس: مایلز آرونوویتز/New Line Cinema

نیکی کوچولو در نحوه ترکیب دو دوره از دوران حرفه‌ای آدام سندلر ممکن است نامتوازن به نظر برسد. این دو دوره شامل کمدی‌های اولیه و بی‌پروای او و دوره بعدی و احساسی‌ترش هستند. خود نیکی شخصیتی دوست‌داشتنی است که نمی‌توانید به او دل نبندید. اما بسیاری از طنزها همچنان بازتابی از ابزوردی بیلی مدیسون هستند.

تنظیمات فراطبیعی و فرصت‌های خنده‌دار

تنظیمات فراطبیعی فرصت‌های زیادی برای سناریوهای خنده‌دار فراهم می‌کند. فیلم‌سازان اغلب به شوخی‌های آشنا بازمی‌گردند. نیکی کوچولو می‌توانست قوی‌تر باشد اگر به طور کامل به یک لحن متعهد می‌شد. به جای اینکه سعی کند تفاوت‌ها را تقسیم کند، می‌توانست بر یک سبک متمرکز شود. با این حال، نقطه قوت آن بازیگران است. ترکیبی زنده از دوستان و حضورهای کوتاه که شیمی واقعی آن‌ها لحظات لذت‌بخش فیلم را به ارمغان می‌آورد.