Predator: Badlands؛ دیزنی‌سازی یک فرنچایز ترسناک علمی‌تخیلی مشهور

وقتی دیزنی در سال ۲۰۱۹ خرید ۲۱st Century Fox را تکمیل کرد، طرفداران فیلم بیشتر بر تأثیر این معامله بر مارول تمرکز کردند. اما این خرید به دیزنی دسترسی به بیش از فقط مردان ایکس و چهار شگفت‌انگیز داد. اکنون این شرکت یکی از طولانی‌ترین فرنچایزهای فاکس را به قالب سرگرمی‌های مناسب نوجوانان خود می‌برد.

تغییرات در فرنچایزهای فاکس

Predator: Badlands ترس و خونریزی را کنار گذاشته و به جای آن یک فیلم به سبک جنگ ستارگان ارائه می‌دهد. این فیلم نسخه‌ای از بیبی یودا را نیز شامل می‌شود.

کارگردان دن تراختنبرگ فیلم‌های بسیار خونین‌تری از سری Predator با فیلم Prey و مجموعه انیمیشنی شیک Predator: Killer of Killers ساخته است. هر دو این آثار به عنوان آثار اصلی هولو منتشر شدند.

فیلم‌های دن تراختنبرگ و درجه‌بندی PG-13

اولین فیلم سینمایی او در این سری با حفظ درجه‌بندی PG-13 از هر چیزی جز خون سبز نئونی یائوتجا (یا همان Predator)، مایع سفید مصنوعی و مقداری دل و روده هیولا اجتناب می‌کند. در حالی که صحنه‌های اکشن پر از CGI فراوان است، اما هیچ تنش واقعی وجود ندارد.

بخشی از این به این دلیل است که Badlands سناریوی معمول شکارچی را تغییر می‌دهد. در این فیلم، تمرکز بر یک یائوتجای همدرد است، نه انسان‌هایی که توسط یک قاتل بی‌رحم شکار می‌شوند. دک (دیمیتریوس شوستر-کولواماتانگی) یک شکارچی جوان و ضعیف است. او به دلیل ضعفش برای زندگی مناسب دانسته نمی‌شود. مگر اینکه به سیاره بسیار خصمانه “سیاره مرگ” به نام جنا سفر کند و یک موجود افسانه‌ای به نام کالیسک را بکشد.

با ورود به محل، دک به سرعت با تیا (ال فانینگ) آشنا می‌شود. او یک سینت وی‌لند-یوتانی است که بیش از حد مشتاق بوده و پاهایش را از دست داده است. دک همچنین با باد، موجودی ترکیبی از آرمادیلو و میمون که حال و هوای بیبی یودا را دارد، روبرو می‌شود. این موجود بامزه، مفید و بسیار مهم برای داستان است.

به جای تمرکز بر ترس و خشونت، بدلندز از طریق پویایی زوج عجیب و غریب سینت پرحرف و شکارچی ساکت به دنبال خنده است. در یک صحنه خنده‌دار، باد با تقلید از هر کاری که دک برای آماده شدن برای خواب انجام می‌دهد، او را اذیت می‌کند. تیا تلاش می‌کند دک را متقاعد کند که شکارچی برتر تنها گرگ نیست، بلکه آلفایی است که از گروهش محافظت می‌کند. این همه به طرز شگفت‌آوری برای یک فرنچایز که با یک شکارچی مخفی ترسناک که سربازان شبه‌نظامی را می‌کشد آغاز شد، سالم و دلپذیر است.

تصویر: 20th Century Fox

Badlands بیشتر شبیه به یک فیلم از مجموعه آواتار است تا یک فیلم از سری Predator، یکی دیگر از دارایی‌هایی که دیزنی در ادغام با فاکس به دست آورد. این فیلم به موضوعاتی مانند قربانی کردن برای خانواده، چه بیولوژیکی و چه پیدا شده، و بهره‌برداری از محیط زیست می‌پردازد. شخصیت‌هایی که زیبایی طبیعت را درک می‌کنند و یاد می‌گیرند به شکلی محترمانه از آن استفاده کنند، به خوبی پاداش می‌گیرند.

مقایسه با آواتار

درست مانند آواتار، هیچ‌یک از این موضوعات به‌ویژه عمیق نیستند و شخصیت‌های منفی به طرز کاریکاتوری شرور هستند. اما در حالی که آواتار به بررسی عمیق‌تری از غم و اندوه می‌پردازد، Badlands به سرعت به سمت محتوای شادتر حرکت می‌کند. یک صحنه مبارزه کامل وجود دارد که شامل پاهای جدا شده تیا است و به بهترین صحنه اکشن فیلم یک ضرب‌آهنگ به شدت کلیشه‌ای اضافه می‌کند.

مانند آواتار، Badlands بیشتر برای نمایش جلوه‌های بصری چشمگیر CGI ساخته شده است. طراحی موجودات در این فیلم فوق‌العاده است. بود و کالیسک بسیار بیانگر هستند و تنوع گسترده‌ای از موجودات دیگر نیز وجود دارد که مشتاق به خوردن یا کشتن دک هستند.

طراحی خلاقانه و جذاب موجودات

جنا یک تله مرگ است، اما طراحی آن به خوبی انجام شده است. حیوانات از زمین‌های کشنده برای پیدا کردن راه‌های خلاقانه و جدید برای بلعیدن یکدیگر استفاده می‌کنند. همیشه چیزی در پس‌زمینه در حال خوردن چیز دیگری است که این امر به جذابیت فیلم می‌افزاید.

چند مورد از هیولاها یادآور موجوداتی در Alien: Earth هستند. هرچند ویرانی‌ای که در Badlands به بار می‌آورند، بسیار سطحی‌تر از هر چیزی است که در نمایش FX دیده می‌شود. این شباهت یادآور محیط وحشتناکی است که Badlands در آن جریان دارد. چقدر عجیب است که نسخه‌ای تقریباً خانوادگی از آن را ببینیم. Badlands فیلم بدی نیست. اما اساساً یک نسخه دیزنی‌سازی شده است. یک داستان ترسناک که هنوز هم دندان‌های زیادی دارد، اما از هر گونه نیش و گزندگی خالی شده است.