📋 خلاصه مقاله:
فصل چهارم سریال “ویچر” با نبردهای بزرگ و جادو همراه است، اما قسمت “لذت آشپزی” با تمرکز بر داستانهای شخصیتها و آمادهسازی غذا، وقفهای در اکشن ایجاد میکند. این قسمت با استفاده از انیمیشن و موسیقی، پیشینه شخصیتهای جدید را بهطور خلاقانه به تصویر میکشد.
فصل چهارم The Witcher پر از نبردهای بزرگ با جادو، هیولاها و شمشیرزنی است. اما بهترین و جاهطلبانهترین قسمت این فصل، “لذت آشپزی”، در واقع یک وقفه در اکشن است. این قسمت بر روی گرالت (لیام همسورث) و گروه همراهانش تمرکز دارد که در حال تبادل داستانها، بهبود از جراحات و آمادهسازی یک وعده غذایی هستند.
این قسمت با الهام از نیاز به یافتن راههای خلاقانه برای به اشتراک گذاشتن پیشینههای شخصیتهای جدید سریال ساخته شده است. از جمله این شخصیتها، آهنگر کوتوله زولتان چیوی (دنی وودبرن) و کماندار میلوا (منگر ژانگ) هستند. توضیح اینکه چرا هر یک از آنها با گرالت سفر میکنند، اهمیت دارد.
این کار برای رجیس (لارنس فیشبرن)، جراح آرایشگری که همچنین یک خونآشام باستانی با گذشتهای خونین است، بهویژه دشوار بود. هر داستان به شیوهای متفاوت و خلاقانه به تصویر کشیده میشود. از انیمیشن گرفته تا قطعات موسیقی، همراه با برخی فلشبکهای سنتیتر، این تنوع در روایت داستانها به چشم میخورد.
هیسریچ گفت: «واقعاً وقتی شروع شد که درباره فلشبک رجیس صحبت میکردیم. چون میدانستیم که زمان یا منابع لازم برای به تصویر کشیدن آن به شکل درست را نداریم.» او ادامه داد: «بنابراین بلافاصله، مت دآمبروسیو، نویسنده، پیشنهاد داد که یک سکانس انیمیشنی بسازیم. یادم میآید که این را به نتفلیکس بردم و گفتم، اگر فکر میکنید سکانس انیمیشنی دیوانهکننده است، فقط صبر کنید تا سکانس موسیقی را بشنوید. اما واقعاً به لحن هر شخصیت تکیه داشت.»
موسیقی و داستان جاسکیر
بخش موسیقی، البته، متعلق به جاسکیر (جویی بیتی) است. او داستان چگونگی تبدیل شدن به رقیب والدو مارکس (ناتان لاریه)، باردی که در گردهمایی جادوگران در فصل سوم ویچر اجرا کرد، را روایت میکند. این سکانس به عنوان یک موزیکال رنگارنگ و شاد آغاز میشود. در آن جاسکیر والدو را به عنوان شریک خود میپذیرد. اما وقتی والدو دفترچه آهنگهای او را میدزدد، جاسکیر در باران به خواندن ادامه میدهد. جای تعجب نیست که این سکانس فیلمبرداری سختی داشت.
«اگر شما در حال اجرای یک نمایش موزیکال روی صحنه باشید، حداکثر سه ساعت طول میکشد. من هر روز به مدت یک هفته، ۱۲ ساعت از آن را انجام میدادم»، بیتی گفت.
«در واقع، حدود سه روز قبل از آن سکانس دچار مصدومیت شدم و نمیتوانستم راه بروم. بنابراین زمان پرتنشی بود، اما ما توانستیم از پس آن برآییم. مقدار زیادی باران و ماشینهای باران و چیزهایی از این قبیل وجود داشت. فیلمبرداری آن به اندازهای که روی صفحه نمایش به نظر میرسد، اصلاً سرگرمکننده نبود.»


توسط
توسط

توسط