مهارت مخفی‌کاری در Ghost of Yōtei کم‌رنگ است، اما مبارزات جذاب‌تر هستند!

اگر یک بازی شامل عناصر مخفی‌کاری باشد، منطقی است که انتظار داشته باشیم آن بازی دارای نوعی توانایی شنیداری متمرکز باشد. جوئل و الی در The Last of Us قدرت‌های ویژه‌ای دارند که به آن‌ها کمک می‌کند کلیکرها را برجسته کنند. قاتلان در Assassin’s Creed می‌توانند از دید عقاب برای مشخص کردن دشمنان و بسیاری از چیزهای قابل توجه دیگر در محیط استفاده کنند.

جین ساکای در Ghost of Tsushima با پذیرش راه روح، یعنی تبدیل شدن به یک نینجا، توانایی شنیداری متمرکز به دست آورد. پس توانایی آتسو در Ghost of Yōtei کجاست؟

بسته به مسیری که در Ghost of Yōtei طی کرده‌اید، ممکن است فکر کنید که قابلیت شنیدن متمرکز و قدرتمند در دسترس نیست. این بازی، آخرین ماجراجویی سامورایی جهان باز از Sucker Punch Productions است. همان‌طور که برخی از بازیکنان در ساب‌ردیت Ghost of Yotei ابراز نارضایتی کرده‌اند، این قابلیت بلافاصله معرفی نمی‌شود.

قابلیت شنیداری در بازی

بسیاری از مبارزات به نظر می‌رسد بر اساس مخفی‌کاری و به‌ویژه داشتن چنین قابلیتی طراحی شده‌اند. در واقع، بازی دارای یک قدرت شنیداری فوق‌العاده به نام Listen است. اما این قابلیت در مراحل پایانی بازی به‌طور پنهانی قرار دارد.

آتسو، قهرمان انتقام‌جوی یوتی، در انتخاب ترتیب مقابله با شش یوتی انعطاف‌پذیری دارد. بلافاصله پس از شروع، مأموریت‌های اصلی داستان به آتسو این امکان را می‌دهند که به دنبال نبرد دوباره با لرد سایتو برود. همچنین می‌تواند آتش اونی را خاموش کند یا به دنبال کیتسونه برود. اما بیایید صادق باشیم: احتمالاً قبل از اینکه به دنبال هر یک از آن‌ها بروید، در حال کاوش در دنیای باز آن حواس‌تان پرت می‌شود.

جاذبه‌های دنیای باز

آن‌قدر زیارتگاه برای دعا، چشمه‌های آب گرم برای استحمام و استادان سلاح برای آموزش وجود دارد که می‌توانید قبل از کشتن یکی از اعضای شش یوتی، دو دوجین ساعت بازی کنید.

در عمق مأموریت‌های اصلی، توانایی شنیدن را خواهید یافت. در منطقه برفی تِشیو ریج، در حالی که به دنبال کیتسونه و گروه ناین تیلز شینوبی او هستید، آتسو قدرت شنوایی فوق‌العاده‌ای به دست می‌آورد. این امر باعث می‌شود که بخش‌های مخفی‌کاری کمی روان‌تر شوند زیرا دشمنان به راحتی از طریق شنوایی متمرکز شناسایی می‌شوند. اما من معتقدم که راه بهتری برای بازی Ghost of Yōtei وجود دارد.

تجربه شخصی در بازی

تجربه شما ممکن است متفاوت باشد. اما در طول ۳۳ ساعتی که تاکنون در ازو کاوش کرده‌ام (و تازه اکنون به دنبال کیتسونه هستم)، تقریباً همیشه مبارزه مستقیم را به مخفی‌کاری ترجیح داده‌ام. این به این معنا نیست که آتسو یک نینجای شبح‌وار خوب نیست. مخفی‌کاری قطعاً یک استراتژی قابل قبول در این بازی است. بلکه به این دلیل است که مبارزه لحظه به لحظه بسیار سرگرم‌کننده‌تر است، به ویژه زمانی که گرگ هم به ما می‌پیوندد!

همان‌طور که تاکنون چندین مأموریت لانه گرگ را پاکسازی کرده‌ام و درخت مهارت‌های گرگ را ارتقا داده‌ام، همراه سگیم بیشتر از همیشه حاضر می‌شود. هر زمان که به یک اردوگاه دشمن نزدیک می‌شوم و با خودم فکر می‌کنم، “خوب، این بار وقت آن است که این افراد را از سایه‌ها پاک کنم”، دکمه رویارویی در پایین صفحه‌ام ظاهر می‌شود و همچنین یک یادآوری که می‌توانم با نواختن شامیسن گرگ را احضار کنم. هر بار، آن گرگ لعنتی را احضار می‌کنم.

تقصیر من نیست که رویارویی‌ها اینقدر جذاب هستند! رویارویی با یک همراه؟ دو برابر جذابیت. وقتی آن همراه یک گرگ باشد؟ جذابیت بی‌نهایت.

مبارزه در یک روستا که توسط مهاجمان اونی تسخیر شده یا در یک مزرعه که توسط ناین تیلز اشغال شده است، با حضور دوست گرگ آتسو بسیار لذت‌بخش است. این گرگ به تنهایی مرگبار است و در کنار آتسو در یک رویارویی دشمن را می‌کشد. او همچنین دشمنان را متزلزل می‌کند تا فرصتی آسان برای آتسو فراهم کند. من به خصوص از پرتاب کردن کوزه‌های خالی ساکه به سمت دشمنان لذت می‌برم که می‌تواند گرگ را به حمله به گلوی آن‌ها تحریک کند. سگ خوبی است.

قدرت و مهارت‌های آتسو و گرگ

آتسو و همراه گرگش در Ghost of Yōtei به اندازه کافی قدرتمند هستند. هرچه درخت مهارت‌های آتسو کامل‌تر می‌شود، به مرز قدرت بیش از حد نزدیک می‌شوند. چه از حالت مخفیانه حمله کنید و چه به صورت مستقیم با دشمنان روبرو شوید، او گزینه‌های قدرتمندی برای از بین بردن دشمنان دارد. در ساعات اولیه بازی Ghost of Yōtei نیازی به توانایی گوش دادن نداشتم و اکنون هم نمی‌بینم که زیاد از آن استفاده کنم.