رتبه‌بندی بازی‌های Monster Hunter از بدترین تا بهترین

سری بازی‌های Monster Hunter همچنان یکی از موفق‌ترین فرانچایزهای کپکام در سراسر جهان است. این موفقیت به لطف بازی Monster Hunter World در سال ۲۰۱۸ به دست آمد. بازی Monster Hunter Wilds که تلاش می‌کند میراث دسترسی‌پذیری World را ادامه دهد، در فوریه ۲۰۲۵ بر روی PS5، Xbox Series X و PC عرضه شد. این بازی در اولین ماه انتشار بیش از ۱۰ میلیون نسخه فروخت و به تعداد زیادی از بازیکنان جدید دست یافت. همچنین، جامعه طرفداران قدیمی این سری را به دو دسته تقسیم کرد. بسیاری از آن‌ها این بازی را تجربه‌ای محدود می‌دانند که بیش از حد به مخاطبان عادی توجه دارد.

نگاهی به بازی‌های قدیمی‌تر Monster Hunter

چه تازه‌وارد باشید و چه شکارچی باتجربه، ارزش دارد که به برخی از بازی‌های قدیمی‌تر این فرانچایز نگاهی بیندازید. این کار به شما کمک می‌کند تا ببینید بازی‌های جدیدتر چگونه با محبوب‌ترین‌های سری مقایسه می‌شوند. ما بازی‌های اصلی این سری را از بدترین تا بهترین رتبه‌بندی کرده‌ایم.

بازی Monster Hunter اکنون برای بسیاری از بازیکنان به یک “بازی همیشگی” مانند Pokémon یا Destiny تبدیل شده است. این نوع بازی‌ها به شما اجازه می‌دهند به راحتی هزاران ساعت در آن‌ها صرف کنید و جامعه‌ای پرشور از طرفداران وفادار دارند. Monster Hunter از سال ۲۰۰۴ وجود داشته است. با این حال، از آنجا که بیشتر بازیکنان خارج از ژاپن با نسخه World آشنا شدند، احتمالاً بسیاری از طرفداران کنجکاو هستند درباره بازی‌های Monster Hunter که قبل از آن عرضه شده‌اند، بیشتر بدانند.

بهترین بازی Monster Hunter

بهترین بازی Monster Hunter احتمالاً همان بازی است که شما فکر می‌کنید. به یاد داشته باشید که ما فقط بازی‌های اصلی که در آمریکای شمالی و اروپا منتشر شده‌اند را معرفی کرده‌ایم. اسپین‌آف‌هایی مانند Monster Hunter Stories را کنار گذاشته‌ایم.

۹. Monster Hunter

بازی اصلی Monster Hunter بر روی پلی‌استیشن ۲ بازیکنان را با گیم‌پلی مبتنی بر غنیمت و شکار هیولاهای این سری آشنا کرد. اما در آن زمان، بسیاری از مردم به درستی آن را درک نکردند. به بسیاری از جهات، Monster Hunter اصلی درست مانند هر بازی دیگری در سری اصلی عمل می‌کند. شما مأموریت‌های شکار را از یک مرکز روستا می‌پذیرید و به نقشه‌های بزرگ و شبیه به میدان نبرد می‌روید. در آنجا شکار خود را به دست می‌آورید و سپس به شهر بازمی‌گردید تا تجهیزات خود را با قطعات و تکه‌هایی که از پوست هیولا تراشیده‌اید ارتقا دهید. این روند را تکرار کنید تا بازی را به پایان برسانید.

این چرخه گیم‌پلی یادآور سری‌های محبوب دیگری مانند Diablo و Phantasy Star Online بود. اما اولین تلاش کپکام با مشکلاتی همراه بود.

مشکلات و انتظارات مخاطبان

انتظارات مخاطبان بخشی از مشکل بود. بازیکنان و منتقدان با مبارزات کندی که بر روی نبردهای طولانی با دشمنان بزرگ تمرکز داشتند، به جای انبوهی از دشمنان کوچک، مواجه شدند. مدیریت منابع خسته‌کننده و سیستم ساخت و ساز پرزحمت نیز چالش‌هایی ایجاد کرد. در حالی که این عناصر اکنون به عنوان ویژگی‌های برجسته سری شناخته می‌شوند، در آن زمان به طور کامل تحقق نیافته بودند.

تکامل و موفقیت سری

اگر امروز Monster Hunter را بازی کنید، تشخیص اینکه کدام بخش‌های گیم‌پلی سنگین عمدی بوده و کدام‌ها اشتباهات ناخواسته بوده‌اند، دشوار خواهد بود. با این حال، با وجود این مشکلات، بسیاری از بازیکنان به اندازه کافی با اولین Monster Hunter همراه شدند. آنها چرخه گیم‌پلی اعتیادآور آن را درک کردند و بازی به اندازه‌ای خوب فروخت که چندین دنباله برای آن ساخته شد. این دنباله‌ها سری را به موفقیت جهانی امروز تبدیل کردند.

بررسی ما از Monster Hunter را ببینید.

۸. Monster Hunter Freedom

Monster Hunter Freedom که در ژاپن به عنوان Monster Hunter Portable شناخته می‌شود، در واقع یک پورت PSP از بازی اول است. این نسخه با برخی به‌روزرسانی‌های جزئی همراه است. با این حال، به دلیل تأثیری که بر روی این مجموعه داشت، شایسته است که به طور جداگانه به آن پرداخته شود.

به طور خلاصه، قمار کپکام برای انتقال بازی Monster Hunter از کنسول‌های خانگی به دستگاه‌های قابل حمل در ژاپن یک شاهکار بود. محبوبیت Monster Hunter در ژاپن

Monster Hunter Portable باعث محبوبیت طولانی‌مدت این سری در ژاپن شد. این موفقیت به لطف ویژگی چندنفره بی‌سیم PSP به دست آمد. اما Monster Hunter Freedom در غرب به همان شکل محبوب نشد. در غرب، بیشتر بازیکنان مجبور بودند به تنهایی از پس چالش‌های بازی برآیند.

چالش‌های گیم‌پلی دستی

گیم‌پلی دستی با معاوضه‌هایی همراه بود که بازی Freedom را حتی در برخی موارد از نسخه PS2 دشوارتر می‌کرد. به ویژه طرح کنترل معروف به “چنگال Monster Hunter” و زمان‌های بارگذاری طولانی از این چالش‌ها بودند. هنوز هم امکان بازی و لذت بردن از Monster Hunter Freedom به تنهایی وجود داشت. من خودم در نوجوانی این کار را کردم. اما نقص‌های بازی بسیار آسان‌تر نادیده گرفته می‌شدند اگر خوش‌شانس بودید که از هیجان شکار چندنفره لذت ببرید. یا به اندازه کافی سرسخت بودید که از ساعات ابتدایی کند بازی عبور کنید.

بررسی Monster Hunter Freedom را ببینید.

۷. Monster Hunter Freedom 2 و Freedom Unite

با ادامه فرمولی که Monster Hunter Freedom آغاز کرده بود، Freedom 2 نسخه PSP بازی انحصاری ژاپن برای PS2 به نام Monster Hunter 2 بود. این بازی به صورت Monster Hunter “Dos” تلفظ می‌شود و تنها نسخه‌ای از Monster Hunter 2 بود که در غرب منتشر شد.

بازی Freedom 2 گیم‌پلی نسخه قابل حمل اول را بهبود بخشید و هیولاهای جدیدی را معرفی کرد که به عناصر اصلی سری تبدیل شدند. از جمله این هیولاها می‌توان به Tigrex اشاره کرد. همچنین، سلاح‌های اصلی مانند Long Sword، Hunting Horn، Gunlance و Bow نیز معرفی شدند. اما Freedom 2 صرفاً یک بازسازی قابل حمل از Monster Hunter 2 بود. دنباله مستقیم بازی، یعنی Freedom Unite، نوآوری بزرگ‌تری به همراه داشت.

نوآوری‌های بازی Freedom Unite

Freedom Unite نسخه گسترش‌یافته‌ای از Freedom 2 بود که مأموریت‌های فوق‌العاده سخت “G Rank” (که اکنون به عنوان “Master Rank” شناخته می‌شوند) را معرفی کرد. این بازی محتوای جدید بیشتری داشت و شما به راحتی می‌توانستید صدها ساعت را صرف مبارزه با هیولاهای غول‌پیکر و ساخت زره‌های پیچیده کنید. Freedom Unite نه تنها یک بازی بزرگ‌تر Monster Hunter بود، بلکه تجربه‌ای لذت‌بخش‌تر نیز ارائه می‌داد. این امر به لطف زمان بارگذاری سریع‌تر نسبت به عناوین قبلی Freedom و اضافه شدن همکار Palico بود. این ویژگی‌ها بازی را برای بازیکنان انفرادی دوستانه‌تر می‌کرد، حتی با وجود ویژگی‌های قدیمی Monster Hunter و سختی معروف آن.

با این حال، Freedom Unite نقطه‌ای بود که کپکام شروع به سنتی آزاردهنده کرد. ابتدا یک بازی پایه Monster Hunter با امکانات محدود منتشر می‌کرد و سپس چند ماه بعد، نسخه گسترش‌یافته‌ای با عنوان “G-Rank” یا “Master Rank” از همان بازی ارائه می‌داد. بنابراین، در حالی که یکی از مهم‌ترین نسخه‌های این سری است، می‌توان گفت که یکی از بدنام‌ترین‌ها نیز محسوب می‌شود.

۶. Monster Hunter Tri و Monster Hunter 3 Ultimate

نسل سوم بازی Monster Hunter تغییرات عمده‌ای را برای این سری به همراه داشت. به‌ویژه، این سری از کنسول‌های سونی به سخت‌افزار نینتندو منتقل شد. با انتشار Monster Hunter Tri برای Wii و Monster Hunter 3 Ultimate برای Wii U و 3DS، این بازی‌ها به اولین بازی‌های Monster Hunter تبدیل شدند. این بازی‌ها بر روی کنسول‌های خانگی خارج از ژاپن از زمان نسخه اصلی بر روی PS2 عرضه شدند.

از نظر محتوا، Monster Hunter Tri به نظر می‌رسید که یک گام به عقب باشد. بسیاری از هیولاها و سلاح‌هایی که در Freedom Unite معرفی شده بودند، در این نسخه حضور نداشتند. با این حال، Tri به عنوان اولین بازی که نوع سلاح Switch Axe را شامل می‌شد، قابل توجه است.

نسل سوم Monster Hunter

تا زمانی که Monster Hunter 3 Ultimate عرضه شد، نسل سوم Monster Hunter کامل به نظر نمی‌رسید. Monster Hunter 3 Ultimate تمام محتوای Tri و Monster Hunter Portable Third که فقط در ژاپن منتشر شده بود را ترکیب کرد. همچنین، تعداد زیادی مأموریت اضافی و سیستم‌های جدید گیم‌پلی به بازی اضافه شد. از جمله این سیستم‌ها، قابلیت ذخیره‌سازی متقابل بین نسخه‌های 3DS و Wii U و چندنفره آنلاین بی‌سیم برای Wii U بود. اما این قابلیت برای 3DS فراهم نشد که باعث ناامیدی بازیکنان شد.

بازی‌های نسل سوم برای اولین بار ویژگی‌های مهمی از گیم‌پلی را معرفی کردند. این ویژگی‌ها شامل نقشه‌ای منحصر به فرد بود که در آن بازیکنان می‌توانستند به صورت آزادانه به شکار هیولاهای تصادفی خارج از مأموریت‌ها بپردازند. اما نسل سوم به خاطر مبارزات زیرآبی بحث‌برانگیز خود نیز شناخته می‌شود.

مبارزات زیرآبی و چالش‌های آن

این سبک جدید مبارزه، هیولاهای محبوبی مانند Lagiacrus را به ما معرفی کرد. با این حال، دلیلی وجود دارد که شکارهای زیرآبی هرگز بازنگشتند: آن‌ها افتضاح بودند. گیم‌پلی روی زمین بهترین در سری بود و خوشبختانه تنظیمات جدید دوربین در ۳ Ultimate بازی کردن روی 3DS را راحت‌تر از PSP کرده بود. اما مشکلات قدیمی Monster Hunter همچنان مانعی بزرگ برای بازیکنان جدید بود.

۵. Monster Hunter Generations و Generations Ultimate

بازی Monster Hunter Generations بر روی 3DS و Generations Ultimate بر روی نینتندو سوئیچ، نسل چهارم بازی‌های Monster Hunter را به اوج خود رساندند. این بازی‌ها به نوعی نسخه Super Smash Bros. Ultimate از سری Monster Hunter محسوب می‌شوند و بیش از هر زمان دیگری محتوا ارائه می‌دهند.

Generations Ultimate شامل ۹۳ هیولا جدید و بازگشتی از سراسر سری است. همچنین به بازیکنان اجازه می‌دهد تا به هاب‌های روستایی از بازی‌های شماره‌دار قبلی Monster Hunter بازگردند. توانایی‌ها و تغییرات جدیدی در حرکات هر یک از ۱۴ نوع سلاح موجود از طریق مکانیک جدید “سبک شکار” اضافه کرده است.

در حالی که فراوانی مأموریت‌ها و گزینه‌های گیم‌پلی برای طرفداران قدیمی هیجان‌انگیز است، ورود به بازی با Generations یا Generations Ultimate به عنوان یک تازه‌کار می‌تواند گیج‌کننده باشد. به انصاف باید گفت که گیم‌پلی اصلی به لطف تغییرات هوشمندانه‌ای که جمع‌آوری آیتم‌ها و سازماندهی بازی چندنفره را آسان‌تر کرده بود، در آن زمان به راحتی قابل دسترسی‌ترین برای این سری بود. با این حال، Generations Ultimate همچنان به سبک “شکارچی هیولا قدیمی” پایبند است. بازی‌های بعدی مانند World و Rise این سبک را تغییر دادند و عمدتاً بهبود بخشیدند.

۴. Monster Hunter Wilds

بازی Monster Hunter Wilds تلاش کرد تا مسیری را که Monster Hunter World آغاز کرده بود، ادامه دهد. هدف این بود که دسترسی‌پذیری بیشتری برای مخاطبان گسترده‌تر فراهم شود. اما این بار، تغییراتی که برای بازیکنان عادی در نظر گرفته شده بود، بیشتر به ضرر بازی تمام شد تا به نفع آن. راهنمایی‌های بیش از حد و هدایت مداوم، تجربه بازی را تحت تأثیر قرار دادند. همچنین، صحنه‌های غیرقابل رد کردن و ویژگی‌های چندنفره آنلاین پیچیده، تجربه‌ای فوق‌العاده را که پر از هیولاهای نفس‌گیر و صحنه‌های شگفت‌انگیز از کمپ تا پایان هر شکار بود، مختل کردند.

ویژگی برجسته این بازی، مکان‌های خیره‌کننده آن است. صحراها، جنگل‌ها و گذرگاه‌های کوهستانی بسیاری از آن‌ها با اثرات آب و هوایی پویا بهبود یافته‌اند. رعد و برق در آسمان می‌درخشد، گاهی در پس‌زمینه و گاهی درست در مقابل شما. هیولاهای خاصی در نبردهایی که هر مکان را زنده می‌کنند، به هم می‌پیوندند. هر جلسه شکار یک شگفتی سینمایی است.

موجودات جدید و هیجان مبارزه

موجودات جدیدی مانند دوشاگاما، آرکولد، آجاراکان و بالاهارا مبارزه با آن‌ها هیجان‌انگیز است. ساختن زره از آن‌ها نیز پاداش‌دهنده است. طرح کلی داستان، به ویژه در نزدیکی پایان آن، به طرز شگفت‌آوری جذاب است. با وجود اینکه این مجموعه معمولاً فاقد داستان‌سرایی به یادماندنی است، مبارزه به‌طور بحث‌برانگیزی مهم‌ترین عنصر یک بازی شکار هیولا است و به اوج خود در این سری می‌رسد.

اگر طراحی چندنفره ناامیدکننده نبود، Wilds می‌توانست رتبه بالاتری داشته باشد. پیوستن به دوستان برای یک شکار از ابتدا تا انتها دردسر است. بازیکنان نمی‌توانند به‌طور مشترک در کمپین داستانی پیشرفت کنند. شما فقط می‌توانید در اوایل به شکارهای فردی بپیوندید. این امر با محدودیت‌های زیادی همراه است که تا زمانی که حداقل دوازده ساعت سرمایه‌گذاری نکرده‌اید، ادامه دارد.

چالش‌های طراحی چندنفره

برخی از عناصر اصلی، مانند طراحی مجدد شخصیت‌ها، نیاز به پول واقعی دارند. چندنفره – که عنصر حیاتی دیگری از هر بازی Monster Hunter است – به این شکل غیرمستقیم در بازی‌های مدرن سخت پیدا می‌شود. این شرم‌آور است، زیرا بازی با دوستان واقعاً تجربه‌ای لذت‌بخش است.

بازیکنان قدیمی این سری شکایات زیادی دارند. از جمله اینکه Wilds بسیار آسان‌تر از نسخه‌های قبلی است. سیستم جدید زخم، کاهش توانایی‌های هیولاها و ردیابی خودکار هیولاها باعث شده‌اند که مبارزه با هیولاها کمتر ترسناک باشد. با این حال، هیچ‌کدام از این‌ها نمی‌تواند این واقعیت را تغییر دهد که Monster Hunter Wilds همچنان یک ماجراجویی شگفت‌انگیز و یک ورودی شایسته در فرانچایز برجسته کپکام است. با این حال، همان‌طور که بسیاری انتظار داشتند، نتوانست از World یا دیگر بازی‌های برتر در این رتبه‌بندی پیشی بگیرد.

۳. Monster Hunter Rise

دومین نسخه اخیر در سری Monster Hunter، یعنی Monster Hunter Rise، به‌طور قابل توجهی سریع‌ترین نسخه این مجموعه تا به امروز است. شکارها کوتاه‌تر به نظر می‌رسند و این تغییر مثبت است. حرکت در محیط‌ها یا انجام اقدامات مهم مانند جمع‌آوری مواد و اجرای حملات ویژه هرگز به این آسانی نبوده است.

تغییرات جدید و جذاب در Monster Hunter Rise

بهترین تغییرات این نسخه، گزینه‌های جدید جابجایی هستند. حشرات سیمی مانند قلاب و همراه جدیدی به نام Palamute به بازی اضافه شده‌اند. این افزوده‌ها جابجایی را بسیار آسان می‌کنند و حس بیشتری از عمودی بودن به محیط‌های باز Rise می‌بخشند.

تغییرات جدید در میان بازیکنان قدیمی‌تر بحث‌برانگیزتر است. این تغییرات شامل تغییرات عمده در حرکات هر سلاح می‌شود، چه بهتر و چه بدتر. بازی Rise مرحله “شکار” بازی‌های قبلی را حذف کرده است. اکنون هیولاها بلافاصله در نقشه کوچک قابل مشاهده هستند وقتی که یک مأموریت را شروع می‌کنید.

تغییرات در روند شکار

به جای ردیابی هدف، دقایق اولیه هر شکار صرف رسیدن به هیولا به سریع‌ترین و کارآمدترین شکل ممکن می‌شود. هنگامی که در مبارزه هستید، حملات جدید Silkbind باعث می‌شود که بی‌حرکت کردن هیولاها آسان‌تر شود. نتیجه این است که سرعت کلی شکارها افزایش یافته است. این ویژگی برای بازی‌های دستی یا جلسات کوتاه عالی است. اما به نظر می‌رسد که بخشی مهم از حلقه گیم‌پلی کلاسیک Monster Hunter از دست رفته است.

بازگشت به جذابیت کلاسیک

از سوی دیگر، Rise برخی از رنگ و جذابیت “MonHun کلاسیک” را که در World و Iceborne از دست رفته بود، بازمی‌گرداند. با این حال، به نظر می‌رسد که این نسخه در مقایسه با طراحی حداکثری World ساده‌تر شده است، نه یک دنباله واقعی.

کسانی که سرعت بالاتر و طراحی ساده‌تر بازی Rise را می‌پسندند، ممکن است آن را در رتبه بالاتری قرار دهند. با این حال، مشکلاتی وجود دارد که نادیده گرفتن آن‌ها دشوار است. از جمله این مشکلات می‌توان به مأموریت‌های ناامیدکننده و پایان‌بازی ضعیف اشاره کرد که مانع از رسیدن Rise به بالای رتبه‌بندی‌ها می‌شود. با این وجود، اگر Sunbreak آینده به اندازه سایر گسترش‌های Monster Hunter بازی پایه را تقویت کند، ممکن است این بهترین تجربه Monster Hunter تا به حال باشد.

۲. Monster Hunter 4 Ultimate

بازی Monster Hunter 4 Ultimate برای کنسول 3DS یکی از معدود بازی‌های این سری است که به صورت کامل عرضه شد، حداقل در غرب. نسخه پایه نسل چهارم Monster Hunter (Monster Hunter 4 در ژاپن) هرگز به صورت جهانی منتشر نشد. در عوض، بازیکنان در آمریکای شمالی و اروپا مستقیماً به نسخه بهبود یافته G-Rank، یعنی Monster Hunter 4 Ultimate دسترسی پیدا کردند.

بازی Monster Hunter 4 Ultimate با افزودن عمودی‌گرایی بیشتر به نقشه‌های خود، گزینه‌های حرکتی و ترکیب‌های حمله بیشتری را برای بازیکنان و هیولاها فراهم کرد. این تغییرات منجر به شکارهای پویاتر با کنترل‌های بهتر و نقشه‌های متنوع‌تری شد که پیمایش و کاوش در آن‌ها را جذاب‌تر کرد. این ایده‌ها بعدها بر نقشه‌های بزرگ‌تر و تعاملات محیطی در بازی‌های World و Rise تأثیر گذاشتند.

معرفی ماموریت‌های جدید و همکاری با نینتندو

Monster Hunter 4 Ultimate همچنین “ماموریت‌های گیلد” جدیدی معرفی کرد که تجربه‌ای داستان‌محورتر برای بازیکنان فراهم می‌کرد. ماموریت‌های DLC و لباس‌های اضافی آن از بهترین‌های سری بودند. این موارد شامل همکاری با فرنچایزهای بزرگ نینتندو مانند Zelda و Metroid می‌شد.

مهم‌ترین ویژگی که در ۴ Ultimate وجود داشت، قابلیت بازی چندنفره آنلاین بی‌سیم بر روی یک دستگاه قابل حمل بود. این ویژگی قبلاً در نسخه Wii U از ۳ Ultimate در دسترس بود. این اولین بار از زمان Monster Hunter اصلی بر روی PS2 بود که بازی چندنفره آنلاین ارائه می‌شد. اما این سری بر روی 3DS بسیار محبوب‌تر بود. بنابراین، اضافه کردن بازی چندنفره آنلاین در ۴ Ultimate اهمیت بیشتری داشت.

تجربه جدید برای بازیکنان

برای بسیاری، این اولین تجربه بازی Monster Hunter با دیگران بود. این بازی به‌طور قابل توجهی به این شکل طراحی شده بود و دلیل اصلی محبوبیت ۴ Ultimate در میان طرفداران غربی است.

۱. Monster Hunter World: Iceborne

تقریباً چهار سال از انتشار اولیه آن می‌گذرد و با این حال Monster Hunter World به همراه DLC عظیم Iceborne همچنان بهترین تجربه Monster Hunter موجود در حال حاضر است. این بازی بهترین گرافیک و روان‌ترین گیم‌پلی را در بین نسخه‌های Monster Hunter دارد. به‌ویژه اگر بتوانید آن را روی رایانه شخصی یا کنسول‌های مجهز به 4K بازی کنید.

ویژگی‌های منحصربه‌فرد Monster Hunter World

World دارای محیط‌های باز و بدون درز است. برخلاف نقشه‌های بخش‌بندی شده با صفحه‌های بارگذاری که در هر بازی قبلی این سری وجود داشت. نقشه‌های World نیز بسیار جزئیات بیشتری دارند و پر از حیات بومی و عناصر تعاملی هستند. از جمله تاک‌هایی برای تاب خوردن یا سنگ‌هایی برای انداختن بر سر هیولا.

گیم‌پلی Monster Hunter World اکنون متنوع‌تر و دسترسی‌پذیرتر از همیشه است. کپکام بر جنبه‌های “شکار” این سری تمرکز بیشتری کرده است. بنابراین، به جای پرسه زدن بی‌هدف در نقشه برای پیدا کردن و علامت‌گذاری هدف، بازیکنان می‌توانند به دنبال ردپاها و نشانه‌های دیگر حیات بگردند که به ردیابی هدف کمک می‌کند.

بهبود تجربه بازی

World بخش‌های “خسته‌کننده” بازی‌های قبلی Monster Hunter را بسیار کمتر دردسرساز کرده است. به ویژه جمع‌آوری مواد و ساخت آیتم‌های پشتیبانی مانند معجون‌ها و تله‌ها بهبود یافته است. مبارزه نیز هیجان‌انگیزتر شده است. حرکات جدیدی برای هر یک از سلاح‌ها در دسترس است و سیستم کنترل جدید انجام ضدحملات و کمبوهای مهم را آسان‌تر می‌کند.

این به این معنا نیست که Monster Hunter World بی‌نقص است. این بازی در ابتدا با فهرست محدودی از هیولاها و محتوای پایانی بسیار کم عرضه شد. اگرچه DLCهای پس از عرضه و گسترش Iceborne به طور قابل توجهی فهرست را افزایش دادند، مکانیک‌های جدیدی مانند چنگال چسبنده اضافه کردند و به بازیکنان فعالیت‌های زیادی ارائه دادند، اما بازی‌های دیگر در این سری همچنان از نظر محتوای خالص از World و Iceborne پیشی می‌گیرند.

نقد و بررسی تغییرات در مبارزه

اگر در میان برخی از طرفداران پر و پا قرص جامعه MonHun بپرسید، نظرات متفاوتی در مورد اینکه آیا همه تغییرات در مبارزه واقعاً به نفع بازی بوده‌اند یا خیر، وجود دارد. بسیاری از آنها از ظاهر “واقع‌گرایانه‌تر” World و Iceborne نسبت به لحن فانتزی‌تر نسخه‌های قبلی ابراز نارضایتی می‌کنند. با این حال، موفقیت Monster Hunter World و Iceborne خود گویای همه چیز است.

موفقیت جهانی Monster Hunter World

World به پرفروش‌ترین بازی تاریخ Capcom تبدیل شده و حضور این مجموعه را در غرب تثبیت کرده است. و بله، اگر مدتی است که بازی نکرده‌اید یا قبل از انتشار Sunbreak در اواخر امسال در Rise کاری برای انجام دادن ندارید، هنوز هم ارزش بازگشت به آن را دارد.