توسعه‌دهندگان RPG عزیز، لطفاً اجازه دهید به سازنده شخصیت بازگردم

هر کسی که مرا می‌شناسد، می‌داند که من به ساخت شخصیت در بازی‌های نقش‌آفرینی بسیار جدی نگاه می‌کنم. منظورم بهینه‌سازی ساختارها یا انتخاب بهترین ویژگی‌ها نیست. بلکه درباره خلق ظاهر فیزیکی شخصیت بازیکن با دقت وسواس‌گونه صحبت می‌کنم.

اهمیت جزئیات در ساخت شخصیت

من طرفدار بزرگ بازی‌هایی هستم که به من اجازه می‌دهند شخصیت خود را از طریق جزئیات کوچک مانند خط چشم، تتو، هایلایت مو و حتی هنر ناخن به زندگی بیاورم. اغلب بیش از سه یا چهار ساعت را در ساخت شخصیت صرف می‌کنم و با دقت آواتار ایده‌آل خود را در بازی می‌سازم.

چالش‌های بازگشت به ساخت شخصیت

تنها یک مشکل وجود دارد: بعد از ترک ساخت شخصیت، معمولاً نمی‌توانم به آن بازگردم.

مطمئنم که همه حداقل یک بار این تجربه را داشته‌اند. شما زمانی طولانی را صرف ساختن شخصیت خود می‌کنید. بعد از تنظیمات دقیق و خسته‌کننده، آن‌ها به نظر کامل می‌رسند. اما وقتی از مرحله ساخت شخصیت خارج می‌شوید و بالاخره نگاهی به شخصیت خود در بازی می‌اندازید، متوجه چیزی وحشتناک می‌شوید: آن‌ها درست به نظر نمی‌رسند.

مشکلات رایج در ساخت شخصیت

شاید بینی آن‌ها با صورتشان هماهنگ نباشد. یا تصمیم بگیرید که واقعاً باید مدل موی دیگری را انتخاب می‌کردید. همچنین ممکن است متوجه شوید که اگرچه از جلو خوب به نظر می‌رسند، اما نمای جانبی آن‌ها کاملاً عجیب است. بدون توجه به مشکل، تنها یک راه‌حل وجود دارد: دوباره وارد مرحله ساخت شخصیت شوید و چهره شخصیت خود را اصلاح کنید.

چالش‌های بازی‌های نقش‌آفرینی

مشکل اینجاست که بیشتر بازی‌های نقش‌آفرینی به شما اجازه نمی‌دهند دوباره وارد مرحله ساخت شخصیت شوید. این موضوع به دلایلی که هنوز برای من نامشخص است، اتفاق می‌افتد.

Dragon Age: Inquisition را بازی کردم و بالاخره نگاهی به نمای جانبی شخصیت جذابم انداختم. بینی او از جلو طبیعی به نظر می‌رسید، اما از کنار به طرز خنده‌داری بد بود. چند ساعت دیگر بازی کردم تا اینکه دیگر نتوانستم تحمل کنم و بازی را دوباره شروع کردم تا شخصیت خود را بازسازی کنم.

تجربه بازی با The Outer Worlds

این اتفاق دوباره زمانی که The Outer Worlds را بازی کردم افتاد. هرچند خوشبختانه زود متوجه شدم و فقط چند ساعت از بازی را از دست دادم. متاسفانه، نمی‌توان همین را درباره Cyberpunk 2077 گفت.

آن‌قدر مجذوب بازی شده بودم که متوجه نشدم ظاهر V چقدر افتضاح است. این موضوع را زمانی فهمیدم که شروع به بازی در حالت عکس کردم. نمی‌توانستم با ظاهر او کنار بیایم. حدود ۱۵ ساعت از زمان بازی‌ام را از دست دادم تا بازی را دوباره شروع کنم و چهره نامناسب V را اصلاح کنم.

یک راه‌حل ساده برای این مشکل وجود دارد. علاوه بر تلاش برای تحمل کردن آن، می‌توان به بازیکنان اجازه داد تا دوباره وارد بخش ساخت شخصیت شوند و ظاهر خود را تغییر دهند. بسیاری از بازی‌های نقش‌آفرینی این ویژگی را دارند. اما بیشتر آن‌ها با این قابلیت عرضه نمی‌شوند که برای من کاملاً گیج‌کننده است.

ویژگی‌های بازی Baldur’s Gate 3

Baldur’s Gate 3 در ابتدا بدون امکان تغییر ظاهر شخصیت‌ها عرضه شد. خوشبختانه لاریان به زودی پس از عرضه بازی، ویژگی آینه جادویی را اضافه کرد. با اینکه من ظاهر اولیه شخصیت تاو خود را دوست داشتم، بعداً تصمیم گرفتم ظاهر فیزیکی او را تغییر دهم. این تغییرات به منظور منعکس کردن فساد ذهنی او بود که با قدرت گرفتن انگل ایلیتید در سرش بیشتر می‌شد.

وقتی برای اولین بار Avowed را برداشتم،

من از شاخه‌ها، گل‌ها و قارچ‌های مختلفی که می‌توانستم روی صورت شخصیت خود داشته باشم، شگفت‌زده شدم. اما این ویژگی‌های عجیب و غریب خداگونه برای سلیقه من کمی شدید بودند و واقعاً نمی‌فهمیدم چرا اصلاً چنین گزینه‌ای وجود دارد.

کاوش در سرزمین‌های زنده

بنابراین من با کم‌توجه‌ترین ویژگی خداگونه‌ای که بازی ارائه می‌داد، پیش رفتم و شروع به کاوش در سرزمین‌های زنده کردم. ساعت‌ها بعد، زمانی که به نیمه راه بازی رسیدم، به اندازه کافی از داستان بازی جذب شده بودم تا بفهمم چرا آن گیاهان و قارچ‌های عجیب و غریب در سازنده شخصیت در دسترس بودند.

تغییر چهره شخصیت

حالا که این گزینه‌های وحشیانه سفارشی‌سازی برایم منطقی شده بود، می‌خواستم چهره شخصیت خود را تغییر دهم. متأسفانه، ورود مجدد به سازنده شخصیت امکان‌پذیر نبود، چیزی که من و دیگران

در یک بازی که ظاهر بازیکن به طور مستقیم با ماموریت اصلی مرتبط است، این موضوع کاملاً گیج‌کننده به نظر می‌رسد. نقشه راه Avowed نشان می‌دهد که Obsidian برنامه‌هایی برای افزودن ویژگی تغییر ظاهر به بازی در پاییز امسال دارد. اما سوال اینجاست: چرا این ویژگی در زمان عرضه وجود نداشت؟

باید به جایی که شایسته است اعتبار بدهم: با اینکه از Dragon Age: The Veilguard خوشم نیامد، اما واقعاً از این که بازی با قابلیت تغییر ظاهر Rook من عرضه شد، قدردانی کردم. Rook اولیه من شبیه یک عروسک براتز نیمه‌ذوب شده بود. چندین تلاش لازم بود تا ظاهر او را درست کنم. اگر اتاق خواب او در The Lighthouse مجهز به آینه‌ای نبود که بتوانم از آن برای تغییر ظاهرش استفاده کنم، احتمالاً بازی را بدون تمام کردن کنار می‌گذاشتم.

اهمیت ظاهر شخصیت در بازی‌های ویدئویی

برخی ممکن است بگویند که ظاهر شخصیت شما در یک بازی ویدئویی مهم نیست و آنها حق دارند این نظر را داشته باشند. من فقط معتقدم که بازی‌های نقش‌آفرینی وقتی که می‌توانم شخصیت خود را دقیقاً همان‌طور که در ذهنم تصور می‌کنم بسازم، سرگرم‌کننده‌تر هستند. گاهی اوقات این کار چندین تلاش می‌طلبد.

من می‌دانم که توسعه بازی یک فرآیند پرچالش و اغلب غیرقابل پیش‌بینی است. همیشه بخشی از محتوا در نهایت کنار گذاشته می‌شود. اما واقعاً برایم گیج‌کننده و ناامیدکننده است که حتی اکنون، در سال ۲۰۲۵، همچنان خودم را در حالتی می‌بینم که از ورود به بخش ساخت شخصیت محروم شده‌ام. با ناامیدی به میله‌های قفس آن چنگ زده‌ام و در درونم فریاد می‌زنم، “بگذارید وارد شوم!”