📋 خلاصه مقاله:
فیلم “جنگ دنیاها (۲۰۲۵)” با استفاده از تکنیک اسکرینلایف نتوانسته جذابیت لازم را ایجاد کند، در حالی که بازی “اپراتور” با تعامل بیشتر بازیکن موفق بوده است. این تفاوت نشان میدهد که ارائه محتوا به صورت تعاملی میتواند تجربه بهتری را برای مخاطب فراهم کند.
در دقایق ابتدایی جنگ دنیاها (۲۰۲۵) متوجه شدم که قبلاً این را دیدهام. نه، منظورم فیلم جنگ دنیاها در سال ۲۰۰۵ نیست. اصلاً به فیلم اشاره نمیکنم. این ایده را در اپراتور دیدهام، یک بازی ماجراجویی اشاره و کلیک که در سال ۲۰۲۴ برای ویندوز منتشر شد. هر دو بهطور کامل از طریق صفحهنمایش کامپیوتر روایت میشوند. اما یکی یک توطئه پرتنش و آرامسوز است و دیگری جنگ دنیاها.
تفاوتهای رسانهای و تاثیر آن بر جذابیت
شاید این رسانه بود که جنگ دنیاها را عقب نگه داشت؛ این اثر بهعنوان یک بازی بهجای فیلم جذابتر میبود.
استفاده از تکنیک اسکرینلایف در فیلم جنگ دنیاها
در فیلم جنگ دنیاها، کارگردان ریچ لی از تکنیک اسکرینلایف بهره میبرد. این فیلم تقریباً تمام زمینههای روایتی خود را از طریق مانیتور کامپیوتر شخصیت اصلیاش، ویل ردفورد (آیس کیوب) نشان میدهد. اسکرینلایف به خودی خود روش بدی برای روایت داستان نیست. اما به دلیل زمان کوتاه یک ساعت و نیمهاش، جنگ دنیاها نمیتواند از نقاط قوت خود بهرهبرداری کند. برای حفظ سرعت تند، تمام نقاط اصلی داستان فیلم باید پشت سر هم رخ دهند. این سرعت باعث میشود که ایجاد حس ترس و دلهره که معمولاً یک تریلر عالی را میسازد، قربانی شود. علاوه بر این، لحن جنگ دنیاها به طور مداوم بین ترس و کمدی تغییر میکند و به فیلم احساسی ناهماهنگ میدهد.
مقایسه با فیلم اپراتور
در مقابل، تغییرات لحنی اپراتور بهتر جا میافتند زیرا عجلهای برای رسیدن به پایان خود ندارد.
داستان The Operator با تحقیق بازیکن در مورد پروندههای مختلف آغاز میشود. این پروندهها شامل قتل، افراد گمشده و حتی کمک به خنثیسازی تهدید بمب هستند. در نیمه دوم داستان، یک توطئه عمیقتر و تاریکتر افشا میشود.
مقایسه با War of the Worlds
از آنجا که The Operator تقریباً دو برابر War of the Worlds طول دارد، زمان بیشتری برای تنفس روایت فراهم میکند. در حالی که War of the Worlds به سرعت از نقاط داستانی خود عبور میکند، The Operator به شما اجازه میدهد تا ریتم را کنترل کنید. سرعت پیشرفت شما در تحقیقات کاملاً به نحوه برخورد شما با بازی بستگی دارد. اگر War of the Worlds همین سطح از تعامل را داشت، میتوانست بدون نیاز به تغییر زیادی در نقاط داستانی خود، ریتم بهتری داشته باشد.
تصویر: Bureau 81/Indienova
یکی از نقدهای رایج به جنگ دنیاها این است که فیلم به معنای واقعی کلمه “فقط تماشای یک نفر در حال تایپ کردن” است. این موضوع از دیدگاه بیننده جذاب نیست. اما در بازیای مانند اپراتور، شما همان “کسی هستید که در حال تایپ کردن است.” این تنظیم زمانی جذاب میشود که مخاطب بتواند تعامل داشته باشد.
تاثیر تعامل مخاطب در جذابیت داستان
بسیاری از افشاگریهای جنگ دنیاها تاثیرگذار نبودند. اما اگر شما کسی بودید که نقاب از تهاجم بیگانگان و توطئههای دولتی برمیداشتید و در عین حال با زندگی خانوادگی پرآشوبی دست و پنجه نرم میکردید، داستان ممکن بود بهتر به دل بنشیند.
بازی کردن در نقش ویل ردفورد میتوانست حتی لحظات عادی فیلم را به لحظاتی اختیاری برای ساخت دنیای بیشتر تبدیل کند. به عنوان مثال، جاسوسی از بچههایش یا بررسی صفحه فیسبوک همسر مرحومش. در یک بازی، بازیکن موظف به تحقیق درباره رفتار بیگانهها میشد. این کار میتوانست با جستجو در اسناد محرمانه و تحلیل فیلمهای امنیتی انجام شود. عمل آپلود یک ویروس برای شکست دادن تهدیدها میتوانست به یک مینیگیم هیجانانگیز تبدیل شود. این امر به بازیکن قدرتی میداد که یک بیننده به سادگی نمیتوانست به دست آورد.
موفقیت بازی و تأثیر آن
موفقیت The Operator نزد طرفداران و منتقدان، اثباتی بر این مفهوم است که یک حلقه گیمپلی صفحهنمایش میتواند سرگرمکننده باشد. به علاوه، یکی از بهترین لحظات بازی پایان آن است. در این لحظه باید یک شخصیت را از طریق یک ساختمان دولتی هدایت کنید. این صحنه تقریباً پایان War of the Worlds را به طور کامل بازتاب میدهد.
هر دو اثر The Operator و War of the Worlds در نحوه روایت داستانهایشان به شیوههای مشابهی آزمایش میکنند. اما واکنشهای منتقدان و مخاطبان نشان میدهد که آنچه به عنوان فیلم موفقیت چندانی ندارد، ممکن است به عنوان یک بازی پتانسیل داشته باشد.
مقایسه امتیازات و واکنشها
The Operator نیز منتقدان خود را داشت و برخی از انتقادات بین آن و War of the Worlds مشترک بود. با این حال، در حالی که The Operator در متاکریتیک امتیاز ۷۸ را دارد، War of the Worlds امتیاز ۶ را کسب کرده است. بزرگترین تفاوت چیست؟
تفاوت در ارائه محتوا
War of the Worlds تمام عناصر یک تریلر توطئهآمیز پرتنش را داشت، اما آنها را به یک مخاطب منفعل ارائه داد. The Operator همان عناصر را گرفته و مستقیماً در دستان بازیکن قرار میدهد.


توسط
توسط
توسط

توسط

