انجمن تنها: تجربه‌ای برای بزرگسالان در Pokémon Mystery Dungeon

برای استودیوی Tiny Bull، یک چیز در طول سال‌های توسعه و نمونه‌های مختلف The Lonesome Guild همیشه ثابت ماند: این بازی همیشه درباره تنهایی بود.

شروع توسعه و مفهوم بازی

Tiny Bull کار بر روی The Lonesome Guild را در سال ۲۰۲۱ آغاز کرد. این بازی از «مفهوم تنهایی» متولد شد، همان‌طور که سیمونه پلگرینی، تهیه‌کننده همکار، گفت. تیم مطمئن نبود که چه جهت‌گیری گیم‌پلی‌ای برای The Lonesome Guild انتخاب کند. در نهایت، بازی به یک نقش‌آفرینی اکشن ایزومتریک تبدیل شد. «ما ابتدا به چیزی شبیه به Pokémon Mystery Dungeon فکر کردیم. سپس به یک بازی نقش‌آفرینی تاکتیکی نوبتی تغییر جهت دادیم»، پلگرینی گفت.

یک سال بعد، ناشر Don’t Nod به پروژه پیوست. در آن زمان، بازی هنوز یک RPG تاکتیکی بود. با این حال، تیم احساس کرد که گیم‌پلی آن زمان “برای انتقال داستان مفید نبود”، به گفته پلگرینی.

تغییرات در گیم‌پلی و اهمیت همبستگی

تضاد بین تنهایی و با هم بودن در The Lonesome Guild در اولویت قرار دارد. توسعه‌دهندگان می‌خواستند مطمئن شوند که گیم‌پلی این موضوع را منعکس می‌کند. پلگرینی توضیح داد که چگونه Tiny Bull سپس گیم‌پلی را به سمت اکشن در زمان واقعی تغییر داد. بازیکن باید از تمام اعضای گروه در کنار هم در مبارزه استفاده کند تا موفق شود. تمام مکانیک‌های مبارزه سعی می‌کنند به شما اجازه دهند و شما را مجبور کنند که از تمام اعضای گروه خود استفاده کنید. در غیر این صورت، در مبارزه چندان خوب نیستید.

تصویر: Tiny Bull Studios/Don’t Nod

این گروه کامل شامل شش شخصیت قابل بازی است که همگی حیوانات انسان‌نما و دوست‌داشتنی هستند، به علاوه روح. او یک شبح فراموش‌کار است که نمی‌داند کجاست، از کجا آمده یا چگونه به جنگلی که در آن داوینچی، اولین عضو گروه بازی را ملاقات می‌کند، رسیده است.

تنهایی روح و تاثیر آن بر داستان

روح نمی‌تواند دیگران را در آغوش بگیرد یا با آنها دست بدهد. این موضوع تنهایی او را تشدید می‌کند و باعث می‌شود تا تاینی بول بخواهد او را به عنوان شخصیت اصلی قرار دهد. تصور کنید که آرزوی تماس فیزیکی با دوستانتان را داشته باشید، اما قادر به انجام آن نباشید. «چه چیزی می‌تواند تنهاتر از این باشد؟» پلگرینی گفت.

تنهایی شخصیت‌ها و داستان داوینچی

«هر شخصیت به نوعی تنهاست، اما به روش خودش»، پلگرینی اشاره کرد. داوینچی یک خرگوش با بال است، اگرچه بال‌های او مکانیکی هستند. او بدون بال‌هایی که مردمش در آسمان دارند به دنیا آمده است. «او احساس می‌کند که خانواده‌اش او را رها کرده‌اند زیرا زیستگاه او باید در آسمان باشد. او در تلاش است تا به خانواده‌ای که سال‌ها از آنها جدا شده بود، بازگردد»، پلگرینی گفت.

از سوی دیگر، آقای فاکس که فردی بدخلق است، دچار یک تراژدی وحشتناک شده است. او تصمیم گرفت به تبعید برود زیرا احساس نمی‌کرد شایستگی هدایت مردمش را دارد. بنابراین، در بخشی از داستان، او مجبور خواهد شد دوباره با مردمش روبرو شود و بر نوعی تنهایی خود غلبه کند،” پلگرینی گفت.

تصویر: Tiny Bull Studios/Don’t Nod

شاید انتظار داشته باشید که تهیه‌کنندگان در انتخاب شخصیت‌های مورد علاقه خود دچار مشکل شوند، اما این موضوع برای کافاسو و پلگرینی صدق نمی‌کند.

شخصیت‌های مورد علاقه کافاسو

کافاسو گفت: «ما این تنوع از قهرمانان را ایجاد کردیم تا هر یک از ما بتوانیم با آن‌ها ارتباط برقرار کنیم.» او واقعاً به کاپیبارا به نام ران تران تروم علاقه‌مند است. این شخصیت با موهای پانک و جلیقه‌ای پاره، نوعی تنهایی را در برابر خانواده‌اش تجربه می‌کند. او با پدرش دعوای بزرگی دارد و با قدرت و لجاجت واکنش نشان می‌دهد. بنابراین من می‌توانم به این شکل با او ارتباط برقرار کنم.» کافاسو گفت: «من به خودم فکر می‌کنم که در دهه ۹۰ بزرگ شدم، زمانی که بازی‌های ویدیویی بد بودند و حالا از آن‌ها درآمد کسب می‌کنم.»

شخصیت مورد علاقه پلگرینی

پلگرینی گفت: «شخصیت مورد علاقه من، البته، آقای فاکس است. من به روش بدبینانه او و انسان‌گرایی جسورانه‌اش و تمام پیشینه‌اش درباره حس مسئولیت نسبت به افرادی که اطرافش هستند، علاقه دارم. این چیزی است که می‌توانم با آن ارتباط برقرار کنم.»

همراه با علاقه‌مندی‌ها، مواردی هم هستند که کمتر مورد علاقه قرار می‌گیرند. پلگرینی در این باره بی‌پرده صحبت کرد. او گفت: «شاید من شخصاً از داوینچی متنفر باشم چون او این آدم خوش‌بین است که همیشه زیاد صحبت می‌کند. این روش من نیست. بنابراین او را دوست ندارم.»

تضاد شخصیت‌ها در گروه بازی

داوینچی خوش‌بین و آقای فاکس بدخلق اولین دو عضو گروه بازی هستند که یک جفت متضاد را تشکیل می‌دهند. کافاسو از خرگوش دفاع کرد و گفت: «اما من هم خوشحالم که آقای فاکس به لطف داوینچی اینقدر مؤثر است. بدبینی آقای فاکس بدون داوینچی و دیالوگ‌هایی که طراح داستان ما کنار هم گذاشته، اینقدر مؤثر نمی‌بود.»

پلگرینی به سرعت اضافه کرد: «بله، اما من هنوز هم او را دوست ندارم.»

تصویر: Tiny Bull Studios/Don’t Nod

استودیو Tiny Bull کار بر روی The Lonesome Guild را در حالی آغاز کرد که جهان هنوز درگیر همه‌گیری COVID-19 بود. کافاسو گفت: «البته در ایتالیا [COVID] به شدت ضربه زد و ما اولین کشور غربی بودیم که احساس کردیم این موضوع جدی است.» او افزود: «اولین قرنطینه [بر] روابط اجتماعی کشور و شیوه‌های سرگرمی تأثیر گذاشت. این اثر را بر ما گذاشت. وقتی نویسندگان ما ایده صحبت درباره تنهایی را مطرح کردند، این یکی از چیزهایی بود که ما را به فکر انداخت که این پروژه را بیشتر از ایده‌های دیگر که در آن زمان داشتیم، پیش ببریم.»

چالش‌های مطرح کردن تنهایی در بازی

با این حال، تیم می‌خواست مطمئن شود که «چگونه تنهایی را درون بازی به گونه‌ای مطرح کنیم که نیازی به بودن در قرنطینه برای احساس آن نباشد.» کافاسو اشاره کرد که چگونه تنهایی و انزوا «امروزه در زندگی همه وجود دارد.» تیم می‌دانست که «اگر موضوع تنهایی به طور جدی نوشته نشود، می‌تواند یک فرصت از دست رفته باشد.»

یک فرصت درون بازی برای ایجاد پیوند بین شخصیت‌ها از طریق گفتگوهای کنار آتش فراهم می‌شود. Ghost و گروه در اطراف آتش جمع می‌شوند و با دوستی با Ghost، درخت مهارت شخصیت‌ها به تدریج باز می‌شود.

تشویق به همکاری و همبستگی

کافاسو گفت: «ما می‌خواستیم مطمئن شویم که گیم‌پلی همکاری و همبستگی را تشویق می‌کند.» شخصیت‌ها هرچه به هم نزدیک‌تر شوند قوی‌تر می‌شوند. اما بازیکنان در انتخاب‌های خود قفل نمی‌شوند؛ شما می‌توانید در هر زمان درخت مهارت را بازتنظیم کنید.

تصویر: Tiny Bull Studios/Don’t Nod

داوینچی، آقای فاکس و دیگران همبستگی و قدرت خود را در مبارزه به نمایش خواهند گذاشت. آنها توسط گوست که می‌تواند شخصیت‌ها را تسخیر کند تا توانایی‌هایشان را افزایش دهد، یاری خواهند شد. این مکانیک از نویسندگان بازی نشأت گرفته است.

قدرت گوست و همبستگی تیمی

کافاسو گفت: «قدرت گوست اوج همبستگی است.» به عنوان گوست، شما از یک شخصیت به شخصیت دیگر می‌پرید تا در مبارزه به آنها کمک کنید. این مکانیک شما را تشویق می‌کند تا نه تنها به شخصیتی که بیشتر دوست دارید بچسبید، بلکه از همه اعضای تیم به عنوان یک شخصیت واحد استفاده کنید. این امر به شما کمک می‌کند تا به عنوان بازیکنی کارآمدتر عمل کنید.

کسانی که بازی‌های ایزومتریک مستقل مانند Tunic و Death’s Door را تجربه کرده‌اند، تأثیر آن‌ها را بر The Lonesome Guild خواهند دید. پلگرینی به این عناوین و همچنین دیگر بازی‌های مستقل معروف مانند بازی‌های Ori به عنوان الهام‌بخش اشاره کرد. او همچنین Pokémon Mystery Dungeon را به عنوان الهام‌بخش سبک هنری The Lonesome Guild ذکر کرد، زیرا تیم می‌خواست شخصیت‌های بازی را مانند پوکمون‌ها بامزه کند.

تأثیر بازی‌های کودکی بر توسعه The Lonesome Guild

بیشتر افراد برای اولین بار در کودکی با پوکمون آشنا می‌شوند. کافاسو درباره تأثیر بازی‌هایی که تیم در کودکی بازی کرده‌اند بر The Lonesome Guild صحبت کرد. او گفت: “وقتی تیمی فرصت ساخت بازی‌ای مانند بازی‌هایی که در کودکی بازی کرده‌ایم را دارد، البته در هر بخش، الهام‌هایی از بازی‌ها و رسانه‌هایی که در کودکی بر ذهن شما نقش بسته‌اند، وجود داشته است.”

The Lonesome Guild به دنبال پیوستن به صفوف بازی‌های محبوب طرفداران است که در تاریخ ۲۳ اکتبر عرضه می‌شود. در حال حاضر، تیم به این تاریخ پایبند است. با توجه به انتشار قریب‌الوقوع Hollow Knight: Silksong که باعث شده است دیگر شرکت‌های مستقل تاریخ انتشار بازی‌های خود را تغییر دهند. “ما امیدواریم که همه در روز اول Silksong را بازی کنند. بنابراین در ۲۳ اکتبر آزاد خواهند بود تا بازی ما را تجربه کنند”، پلگرینی گفت.

پلتفرم‌های عرضه و برنامه‌های آینده

این بازی بر روی پلی‌استیشن ۵، ویندوز پی‌سی و ایکس‌باکس سری ایکس عرضه خواهد شد. مانند برخی از همتایان مستقل Tiny Bull، این استودیو هنوز کیت توسعه نینتندو سوئیچ ۲ را دریافت نکرده است. کافاسو و تیم او می‌خواهند “این داستان را برای هرچه بیشتر بازیکنان قابل دسترس کنند”. آنها امیدوارند که در نهایت آن را به سوئیچ ۲ بیاورند تا دقیقاً این کار را انجام دهند.