چرا نمی‌توانم در Vampire: The Masquerade – Bloodlines 2 به‌راحتی سلاح به‌دست بگیرم؟

من بازی‌های نقش‌آفرینی زنده و رومیزی زیادی از Vampire: The Masquerade از White Wolf را تجربه کرده‌ام و اجرا کرده‌ام. بهترین بخش این بازی‌ها، آشنایی با شخصیت‌های دیگر است — کشف رازهای آن‌ها و دسیسه‌چینی با یا علیه آن‌ها برای جمع‌آوری قدرت و نفوذ در شهر. بدترین بخش، مبارزه است که در هر نسخه‌ای که بازی کرده‌ام، روندی پیچیده و خسته‌کننده داشته است.

این تقسیم‌بندی در فصل‌های اول Vampire: The Masquerade – Bloodlines 2 نیز صادق است، که در تاریخ ۲۱ اکتبر منتشر خواهد شد، شش سال پس از اعلام دنباله‌ای برای بازی محبوب سال ۲۰۰۴ Vampire: The Masquerade – Bloodlines. این بازی فرآیند توسعه بسیار مشکلی را پشت سر گذاشته است.

در سال ۲۰۲۱، پس از اخراج نویسنده اصلی Bloodlines و قطع همکاری ناشر Paradox Interactive با توسعه‌دهنده Hardsuit Labs، این پروژه به‌طور نامحدود به تعویق افتاد. در سال ۲۰۲۳، استودیوی The Chinese Room، که با آثار Dear Esther و Everybody’s Gone to the Rapture شناخته می‌شود، پروژه را با داستانی کاملاً جدید به دست گرفت. این داستان بر روی یک خون‌آشام قدیمی تمرکز دارد که به تازگی در سیاتل مدرن بیدار شده است.

این رویکردی مناسب برای تمایز دنباله از نسخه اصلی Bloodlines است، جایی که شخصیت شما به عنوان یک انسان شروع می‌کند و به تازگی به یک خون‌آشام تازه‌کار تبدیل شده است. بیدار شدن از خواب عمیق همچنان بهانه‌ای برای یادگیری همه چیز درباره‌ی پیمایش در شهر و سیاست‌های آن فراهم می‌کند. شما در نقش The Nomad معروف به Phyre بازی می‌کنید، یک خون‌آشام مرموز که صدها سال در جهان پرسه زده و معمولاً برای اعلام یک دوره تغییر ظاهر می‌شود. تغییر قطعاً در هوا حس می‌شود، زیرا شاهزاده خون‌آشام شهر به تازگی توسط آنارشیست‌ها، خون‌آشام‌هایی که به سلسله‌مراتب معمول مردگان اعتقاد ندارند، کشته شده است.

فابین، کارآگاهی از قبیله مالکاویان (خون‌آشام‌های پیشگو و ناپایدار ذهنی)، راهنمای شماست – او به معنای واقعی کلمه صدایی در سر شماست. بله، این بسیار شبیه به جانی سیلورهند در Cyberpunk 2077 است، اما جذب شخصیت یک خون‌آشام دیگر بخشی از داستان‌های V:TM است و من با آن مشکلی ندارم. فابین بامزه است و من از حس نوآر او و تصاویر آینه شکسته‌ای که همراه با فلش‌بک‌های او هستند لذت می‌برم، که اشاره‌ای جالب به نماد قبیله مالکاویان است.

همسفر روانی شما راهنمایی‌هایی درباره مقصد بعدی و نحوه برخورد با NPCهای کلیدی که می‌توانید با آن‌ها صحبت کنید، ارائه می‌دهد. این گفتگوها دارای شاخه‌های متنوعی هستند که بر واکنش آن‌ها به شما تأثیر می‌گذارد. برخی از گزینه‌ها بر اساس قبیله خون‌آشامی که انتخاب می‌کنید، در دسترس هستند. بازی اصلی چهار گزینه ارائه می‌دهد و یک بسته گسترش دو گزینه دیگر اضافه می‌کند. من به‌ویژه از صحبت با شاهزاده سابق مغرور لذت بردم که چگونه او پشت صحنه‌ها نخ‌ها را می‌کشد.

اما بیشتر این دمو شبیه به V:TM TTRPG یا LARP نیست و حتی شبیه به یک بازی ویدیویی سرگرم‌کننده هم نیست. فایر در یک خانه بی‌سر و سامان بیدار می‌شود و باید با پرش و خزیدن به پشت‌بام برسد، در حالی که از پلیس‌ها دوری می‌کند و برخی از غول‌ها – افرادی که با نوشیدن خون خون‌آشام قدرتی به دست آورده‌اند – را می‌کشد. تعامل با محیط بسیار محدود است. حس‌های تقویت‌شده شما برای نشان دادن آیتم‌های کلیدی مانند چیزهایی که می‌توانید از آن‌ها بالا بروید یا اشیایی که ممکن است بخواهید به سمت دشمنان پرتاب کنید، طراحی شده‌اند، اما همیشه به نظر نمی‌رسد که به درستی کار کنند.

تصویر: پارادوکس اینتراکتیو/اتاق چینی

من به عنوان یک خون‌آشام از قبیله Ventrue بازی کردم، قبیله‌ای که به خاطر غرور، کاریزما و توانایی کنترل ذهن دیگران شناخته می‌شود. این قبیله به عنوان یکی از آسان‌ترین قبیله‌ها برای بازی رتبه‌بندی شده است و از آنجا که من متخصص بازی‌های اکشن RPG نیستم، تصمیم گرفتم به خودم لطفی کنم و بیشتر به داستان این بازی بپردازم. با این حال، Ventrueها آن کاریزمای فراطبیعی که به آن‌ها معروف هستند را به‌طور کامل ندارند. آن‌ها دارای یک درخت توانایی خطی و محدود هستند که پس از تغذیه، شما را کمی قوی‌تر می‌کند، به شما قدرت می‌دهد تا انسان‌ها را وادار به خودکشی کنید و امکان تسخیر از راه دور را فراهم می‌کند. توانایی استقامت آن‌ها مدت زمان بسیار کوتاهی دارد و در مبارزه با حریفان بزرگ و قدرتمند بی‌اثر است، در حالی که قدرت‌های ابتدایی تسلط آن‌ها نیز به نظر می‌رسد که عملاً بی‌فایده هستند.

پس یک ونترو چه کاری می‌تواند انجام دهد؟ ظاهراً از تله‌کینزی استفاده کند، که هر شخصیتی بدون توجه به قبیله‌اش آن را دارد، با اینکه در دنیای V:TM این توانایی بسیار نادری است که معمولاً به جادوگران خون‌آشام، ترمرها، محدود می‌شود. شما نمی‌توانید به سادگی یک سلاح را بردارید و در دستان خود نگه دارید، بلکه باید از تله‌کینزی خود برای نگه داشتن یک تفنگ یا چوب بیسبال استفاده کنید و سپس با یک سیستم هدف‌گیری ناشیانه آن را به سمت حریف خود پرتاب کنید. بسیاری از مواقع سعی می‌کردم یک سلاح افتاده را بردارم و فقط یک فنجان قهوه کوچک را پرتاب می‌کردم. وقتی که در حال پرتاب اشیاء نیستید، به مشت زدن، لگد زدن و فرار کردن محدود می‌شوید.

چرا این‌گونه است؟ آیا فایر قسم خورده که دست‌هایش را با سلاح‌های خام آلوده نکند؟ می‌توانم درک کنم اگر سلاح‌ها تحت فشار قدرت فوق‌العاده یک خون‌آشام بشکنند. حتی می‌تواند جالب باشد که یک کپسول آتش‌نشانی را پرتاب کنید که در این دنیا با برخورد منفجر می‌شود. اما وقتی دنده‌هایم با پتک خرد می‌شوند، نمی‌توانم از خود نپرسم “چرا من نمی‌توانم این کار را انجام دهم؟” در نسخه اصلی Bloodlines می‌توانستید از سلاح‌ها استفاده کنید و در حالی که مبارزه در آن بازی همچنان کمی آشفته بود، حداقل منطقی به نظر می‌رسید.

تصویر: Paradox Interactive/The Chinese Room

سختی مبارزات قابل تحمل‌تر می‌شد اگر برای هوشمندی خود پاداش می‌گرفتید. در صحنه‌ای که باید به طبقه ۲۱ یک ساختمان تحت اشغال آنارک‌ها می‌رفتم تا با شاهزاده ملاقات کنم، یک حواس‌پرتی پر سر و صدا ایجاد کردم تا اطراف لابی را بررسی کنم و یک نردبان و یک کانال پیدا کردم. تلاش کردم وارد آن شوم، اما موفق نشدم. یک حواس‌پرتی دیگر ایجاد کردم تا آنارک‌ها را از گشت‌زنی کنار آسانسور دور کنم و به سمت دکمه دویدم، اما نتوانستم با آن تعامل کنم. تنها پس از کشتن همه آنارک‌ها توانستم تشخیص دهم که آسانسور خراب است و سپس وارد آن کانال شوم.

قرار است در گیمزکام بخش دیگری از بازی را تجربه کنم و امیدوارم که این بخش بیشتر شامل نقشه‌کشی باشد و کمتر شامل خزیدن در کانال‌ها با استفاده از تله‌کینزی، که اصلاً حس Vampire: The Masquerade را ندارد. در غیر این صورت، می‌ترسم این بازی بهتر بود در خواب باقی می‌ماند.

Vampire: The Masquerade Bloodlines – 2 در تاریخ ۲۱ اکتبر برای پلتفرم‌های PC، پلی‌استیشن ۵، ویندوز PC و ایکس‌باکس سری X عرضه خواهد شد.